BENE  Ferenc

Geboren : 17 december 1944 (Balatonújlak - Hongarije)
Overleden : 27 februari 2006 (Budapest)
Club(s) als speler: Marcali Medosz (1958-1960), Kaposvári Kinizsi (1960-61), Újpesti Dózsa (1961-1978, 418 wedstr., 303 goals), Volán SC Budapest (Div.II, 1978-79), Domsodi Vizugu (1979-1981), Sepsi 78 Seinaioki Pallousera (Finland, 1981-82, 39 wedstr., 10 goals), Volán SC Budapest (Div.II, 1982-83), Soroksári VOSE (1984), Kecskemét SC (Div.II, 1984-85)
Club(s) als Trainer : Újpest Dózsa (trainersstaf 1979-1981, 1984-1988 en 1989-1991, hoofdtrainer 1991-1992), Vagarkameratene (Noorwegen, 1989), Fóti TSZ SE (1994), Hongaarse U-21 Olympische ploeg (assistent coach, 1995-1996), László Kórház (Vrouwenvoetbal, 2004), Nationaal Beach Football Team (2004) .
Positie : Midvoor of buitenspeler.

Biografie :
Bene 'Ferike' Ferenc werd op 17 december 1944 geboren in Balatonújlak, een klein stadje aan het Balatonmeer, gelegen in het Westen van Hongarije. Op 14-jarige leeftijd begon hij voetbal te spelen bij Marcali Medosz. Voor het seizoen 1960-'61 ging hij over naar Kaposvári Kinizsi, waar hij ook voor het nationaal juniorteam werd opgeroepen. Vervolgens zou hij in 1961, als teenager nog, naar Budapest verhuizen om bij Újpesti Dózsa te gaan spelen, waar hij zijn klasse kon ontwikkelen. Vanaf dan zou hij 17 jaar lang bij de "paarswitten" blijven voetballen. Kende Hongarije nog een aantal grote spelers in de jaren '60, Újpesti TE's (toen Újpesti Dózsa) Bene zou door veel supporters als beste verkozen worden.
Bene was een rasaanvaller met een goede techniek, hij was een goed afwerker, die ook zeer snel was.


Hij zou met zijn club achtmaal landskampioen worden en driemaal bekerwinnaar. Bene werd ook vijfmaal topscorer in de Hongaarse eerste klasse. Tijdens zijn loopbaan bij Újpest speelde hij 418 competitiematchen en tekende daarbij 303 doelpunten aan, wat hem op de derde plaats bracht van de club's beste scorers aller tijden, na Szusza Ferenc (392) en Zsengellér Gyula (368). Hij maakte ook deel uit van het team van Újpest wanneer deze de halve finale bereikte van de Beker voor Landskampioenen in 1974 en in de finale van de Beker voor Jaarbeurssteden in 1969. Voor de Europese bekerwedstrijden speelde hij 69 matchen en maakte daarin ook nog eens 38 doelpunten.
Na zijn verblijf bij Újpest was hij als speler nog actief bij Volán SC Budapest (Div.II), Domsodi Vizugu, Sepsi 78 Seinäioki Pallousera in Finland, (waar hij 39 wedstrijden speelde en 10 goals scoorde), Soroksári VOSE en tenslotte Kecskemét SC, waar hij in 1985 zijn carrière als speler zou afsluiten.

Bij zijn debuut in de nationale elf tegen Joegoslavië op 14 oktober 1962 (thuis verloren met 0-1), kon niemand vermoeden dat hij één van de Hongaarse sleutelspelers van zijn tijd zou worden. Speelde hij bij Újpesti midvoor, bij de nationale ploeg vormde hij als rechtsbuiten een fameus duo met midvoor Albert Flórián, een andere mythe van het Hongaars voetbal. Bene was geselecteerd voor de Olympische Spelen 1964 in Tokio (Gouden medaille, met 5 gespeelde wedstrijden en topscorer met 12 doelpunten). Daar maakte hij een grote indruk en scoorde tegen Marokko alleen al zesmaal.
Ook voor de Wereldbeker 1966 in Engeland behoorde hij tot de selectie, waarmee de kwartfinales gehaald werden (4 gespeelde wedstrijden en 4 doelpunten). In 1964 behaalde hij met de Hongaarse elf ook nog een Bronzen medaille op de Europese Kampioenschappen in Spanje (5 gespeelde wedstrijden en 3 doelpunten) en was het grotendeels aan zijn sublieme vaardigheden en dodelijke trefkracht te danken dat Hongarije als derde eindigde.
Zijn internationale carrière voor de Hongaarse nationale ploeg liep van 14/10/1962 tot 12/9/1979 (laatste match gewonnen met 2-1 tegen Tsjecho-Slowakije).
Hij werd driemaal geselecteerd voor het Europees team. Op 1 mei 1972 won 'Europa' in Hamburg tegen Hamburger SV met 7-3, op 3 oktober werd in Bazel met 2-0 van de V.S. verloren en op 31 oktober 193 werd in Barcelona 4-4 gelijkgespeeld tegen de V.S.

Het meest gedenkwaardig moment van Bene op de internationale voetbalscène viel waarschijnlijk wel in Goodison Park tijdens de Wereldbeker 1966 in Engeland, wanneer Ferenc in de tweede minuut van de wedstrijd tegen Brazilië een solo ondernam tot aan de doellijn, voorbij een aantal Braziliaanse verdedigers danste in de kleine backlijn en vervolgens de score te openen met een prachtig doelpunt, aangetekend met zijn zwakkere linkervoet. In diezelfde wedstrijd werd op hem nog een penaltyfout gefloten, door Mészöly Kálmán omgezet, waardoor de 3-1 overwinning een feit werd. Het was tevens de eerste nederlaag van Brazilië in een wedstrijd voor de Wereldbeker, na hun verlies tegen de Hongaren in 1954.

In 1985 beëindigde hij zijn carrière als speler op 41-jarige leeftijd. Hij schakelde vervolgens naadloos over op een carrière als voetbaltrainer en vervulde tal van functies bij de club waarmee hij synoniem was, Újpest, met inbegrip van trainer en general manager. In 1988 was hij actief in de staf van het nationaal team en ging als trainer aan het werk bij het Noorse Vagarkameratene, alvorens in 1995 en '96 als assistent-coach hoofdtrainer Dunai Antal bij te staan in de voorbereiding van de voetbalcampagne van de U-21 voor de Olympische Spelen van Atlanta in 1996. Nadien verbreedde hij zijn horizon door het László Kórház vrouwenteam te coachen en vanaf de zomer 2004 zelfs het nationaal Beach Football Team, waarbij hij zijn mogelijkheden aan een jongere generatie kon tonen.

Een borstbeeld van Bene Ferenc.

Een familiefoto met Bene Ferenc.

Zijn inspanningen voor zijn talrijke activiteiten gedurende al die jaren bleven niet onopgemerkt en op 4 september 2005 werd hij de tweede voetballer, na Szusza Ferenc, die tot ereburger van Újpest werd benoemd.
In december 2005, juist voor Kerstmis, maakte hij echter een ernstige val op een ijsplek en enige dagen later noodzaakten zijn verwondingen een opname in het ziekenhuis. In één van zijn benen werd een zware inwendige bloeding vastgesteld en na meerdere operaties kwam hij voor meer dan een maand op intensieve dienst terecht in het Árpád Kórház van Budapest. Op 27 februari 2006 zou Bene Ferenc in het hospitaal overlijden. Hij was pas 61 jaar oud.
Hij vertegenwoordigde de legendarische Hongaarse voetbaltradities en was één van Hongarije's laatste voorspelers met werkelijke wereldklasse.
Zijn voormalige ploegmaat Dunai Antal zei van hem: "Hij was verbluffend, een speler die er van hield te trainen. Het was voor hem geen ongewone zaak soms urenlang een bepaald soort schot in te oefenen. Hij was werkelijk een vechter die nooit opgaf en wou alleen maar winnen. Dat gaf ons energie."
Een ander Hongaars icoon, Kereki Zoltán, herinnert zich Bene met trots. "Hij was een idool voor mijn generatie, hij was buitengewoon sportief" zei hij "Anders dan veel andere aanvallers, dook hij nooit zonder reden. Bleef hij liggen, dan was hij werkelijk in moeilijkheden. Deze mentaliteit en zijn begaafdheid maakten van hem één van de beste spelers van Europa."

Daar gaat die bal in de goal....

ERELIJST : Club: * 8 maal Kampioen van Hongarije met Újpesti Dózsa (1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975 en 1978) * 3 maal Bekerwinnaar van Hongarije met Újpesti Dózsa (1969, 1971 en 1975) * 5 maal topschutter in de Hongaarse competitie (1963, 1969, 1972, 1973 en 1975 - met 23, 27, 29, 23 en 20 doelpunten). * Voetballer van het jaar 1969. Nationaal elftal: * 76 Caps * 36 doelpunten * Gouden medaille Olympische Spelen Tokio 1964 * Topschutter Olympische Spelen Tokio 1964 met 12 doelpunten. * Bronzen medaille Europees Kampioenschap Spanje 1964. * Geselecteerd voor de Wereldbeker 1966 in Engeland (kwartfinales). * Drie selecties voor het Europees team.

Bene als trainer op de bank...	...en bij het Beach Soccer.

Bene Ferenc, overleed op 27-2-2006.

Bene Ferenc Temetése... Enkele foto's van de begrafenis van Ferenc op 9 maart 2006. (http://www.ujpestfc.hu/index.php?pg=media463_hu)

Het graf van Bene Ferenc, in Budapest, kerkhof van Újpest-Megyeri.

Inhuldiging van een borstbeeld van Bene in het Szuzsa Ferenc Stadion op 22 november 2017, door Bene Ferenc Junior (links) en Bene József (broer van Ferenc, rechts).