BOZSIK II József
Geboren : 28 november 1925 (Kispest - Hongarije)
Overleden : 31 mei 1978 (Budapest)
Club(s) : Kispesti AC (1936-49), Pilisi Levente SE (1944), Bp. Honvéd (1949-62)
Trainer : Bp. Honvéd (1966-67), Nationale Ploeg (1974).
Positie : Rechter Middenveldspeler
Biografie :
Bozsik József, die zijn bijnaam 'Cucu' van zijn grootmoeder kreeg, groeide op in Budapest naast zijn anderhalf jaar jongere jeugdvriend Puskás Ferenc. Hun vaders werkten samen in een slachthuis. Zij waren onafscheidelijk en leerden hun voetbalkunstjes in het straatvoetbal met oudere buurtjongens. En was Bozsik de bedachtzame, dan leefde Puskás op zijn plotse ingevingen. Slechts de Russische tanks zouden de vrienden in 1956 kunnen scheiden. Kispest, het latere Honvéd, rekruteerde Bozsik in 1936 als nog geen twaalfjarige junior en hij zou altijd voor dezelfde ploeg blijven spelen, waardoor hij een voorbeeld van loyaliteit genoemd mag worden. Hij maakte zijn debuut in het eerste elftal in 1943 tegen Vasas en nam als speler afscheid van zijn club in 1962 met een wedstrijd tegen Ferencváros TC.
Bozsik was de rechter middenveldspeler en tevens de meester-spelmaker van de Gouden Hongaarse Nationale voetbalploeg van de jaren '50. Nadat Kispest in de legerploeg Honvéd was opgegaan, werd hem de graad van majoor toegekend. Als vriend en ploegmaat van Puskás Ferenc bij Kispest-Honvéd FC, was hij de hersens van zijn ploeg én van het Nationaal elftal, en leverde tevens spectaculaire doelpunten af, zoals dit van op 25 meter in de historische match met 6-3 winst tegen Engeland op Wembley in 1953.
Bozsik werd toen zowat beschouwd als de beste aanvallende middenvelder van de wereld. Zijn onberispelijke techniek, zijn immense flair en zijn tactisch vernuft en creativiteit, kenmerkten hem als een voetbal genius. Alhoewel hij een gebrek aan snelheid vertoonde, werd dit gecompenseerd door zijn briljante plaatsing en grote behendigheid. Zijn passen van 40-50 meter konden niet preciezer zijn.
Bozsik kon ook hard zijn in bepaalde omstandigheden. Zo werd de overwinning van Hongarije op Brazilië (4-2) op het wereldkampioenschap 1954 'de slag van Bern' genoemd. Zowel Bozsik als de Braziliaan Nilton Santos werden met rood van het terrein gestuurd na een vechtpartij. Ook na het matcheinde gingen de ploegen elkaar nog te lijf. De Brazilianen vielen de Hongaren zelfs nog aan in de tunnel naar de kleedkamers.
Bozsik maakte zijn debuut voor Hongarije in de 9-0 winstmatch tegen Bulgarije op 17 augustus 1947, en keerde, in tegenstelling tot zijn ploegmaats Puskás, Kocsis Sándor en Czibor Zoltán, na de revolutie van 1956 en na een match in Wenen, terug huiswaarts. Hij nam de kapiteinsarmband over van Puskás en combineerde zijn carrière van voetballer met deze van Parlementslid. Op 18 april 1962 scoorde hij tijdens een vriendenmatch tegen Uruguay, zijn elfde doelpunt voor het Nationaal Team; eindstand 1-1. Het was tevens zijn 101ste en laatste cap voor zijn land, daarmee was hij recordhouder van het aantal caps voor Hongarije, tot doelman Király Gábor op 15 november 2015 op 102 caps kwam (Király zou zijn carrière met 108 caps afsluiten).
 |
 |
De helden van Helsinki paraderen, na het veroveren van Olympisch Goud in 1952, |
|
Hij hielp Hongarije het Olympisch goud winnen in 1952 in Helsinki, was titularis op het fameuze Wereldkampioenschap van 1954 in Zwitserland, terwijl hij op het thuisfront vijf kampioentitels en in 1959 de Mitropacup behaalde (één van de voorlopers van de Europa Cup I, met voetbalclubs uit Tsjecho-Slowakije, Hongarije, Oostenrijk, Joegoslavië, Italië en Zwitserland). Op 3 juni 1956 speelde hij ook de match in Brussel op de Heizel, gewonnen door België met 5-4. Zijn internationale carrière als speler liep van 1947 tot 1962.
Na zijn carrière als speler
werd hij opgenomen in het bestuur van Kispest-Honvéd, zijn oude club, waarvan hij voor 47 wedstrijden tussen januari 1966 en september 1967, als trainer fungeerde. Na die periode nam hij zijn plaats in het bestuur terug in. Op 28 september 1974 speelde de nationale ploeg één match met Bozsik als trainer. Zij verloren met 0-1 tegen Oostenrijk.
 |
 |
 |
In de trui van Kispest |
Bozsik József met teamgenoten Tichy Lajos en Kotász Antal. |
In volle concentratie. |
 |
 |
In actie als Hongaars International. |
|
 |
 |
 |
International. |
Samen met Czibor Zoltán en Budai László. |
Bozsik József bij de wedstrijd tegen Brazilië op WK 1954 (4-2 winst). |
Vier jaar na zijn afscheid, om gezondheidsredenen, als tijdelijk trainer van de Nationale ploeg van Hongarije, stierf Bozsik aan een hartaanval op 31 mei 1978. Hij was pas 52 jaar oud.
De basisschool in Szony en het stadion van zijn geliefde club in het
19de district van Budapest, Kispest-Honvéd, werden allebei naar hem genoemd. Het voetbalstadion werd op 1 oktober 1986 omgedoopt tot het Bozsik József Stadion.
Bozsik was één van de eerste twee spelers, samen met de Noord-Ierse doelman Pat Jennings, die door de UEFA werden geëerd met een herdenkingspet en een medaille, om zijn meer dan 100 internationale wedstrijden voor Hongarije. Het was zijn zoon Bozsik Péter, en de kleinzoon József Jr, die de Award uit de handen van Bondsvoorzitter Csányi Sándor in ontvangst namen ter gelegenheid van de UEFA EURO 2012 kwalificatiewedstrijd tegen Zweden in Budapest op vrijdag 2 september 2011.
 |
 |
Voorbeeld van de Award verleend door de UEFA om zijn meer dan 100 wedstrijden voor het Nationaal Hongaars Elftal. |
De overhandiging van de Award door Bondsvoorzitter Csányi Sándor aan de zoon Péter en de kleinzoon József Jr. |
 |
ERELIJST : Club: Nationaal elftal: Als trainer: |
|
 |
 |
 |
Bozsik als militair. |
Zijn begrafenis in 1978. |
Het graf van Bozsik József op het Farkasréti kerkhof in Budapest. |
 |
 |
 |
Het Bozsik József opleidingsprogramma moet de jeugd een nieuw elan geven. |
Programma logos. |
|
 |
Het stadion van Kispest-Honvéd werd tot 'Bozsik József Stadion' omgedoopt. |