Dr. KALOCSAY  "Kacsa"  Géza

Geboren : 30 mei 1913 (Beregszász - toen Oostenrijk/Hongarije, vanaf 1945 Berehove in Oekraïne)
Overleden : 26 september 2008 (Budapest)
Club(s) als speler : Beregszász (tot 1932), Sparta Prague (1932-1937), Olympique Lillois (1937-1939), Kispest FC (1939-1940), Ferencvárosi TC (1940-1941), Újpest FC (1941-1943)
Positie : Aanvaller, linksbuiten
Club(s) als trainer : Ungvar (1944), Kosice (1946), Nyíregyházi Madisz, Pápai Perutz, Debreceni Dózsa en Debreceni VSC (1952-1953), Szegedi Honvéd (1953), Vasas Izzó (1954-1955), Hongaarse beloften (1954), Pécs Dózsa (1956), FK Partizan (Joegoslavië, 1957-1958), Standard de Liège (België, 1958-1961), Újpest Dózsa (1961-1962), NA Hussein Dey (Algerije, 1963-1965), Górnik Zabrze (Polen, 1966-1969), Ferencvárosi TC (1970), Videoton (1971-1972), MTK Hungária FC (1972-1974), Pakistan (Nationaal voetbalteam, 1974-1980), El Ahly (Egypte, 1980-1982)

Biografie :
Kalocsay Géza was een ex-voetbalspeler en -trainer en was één van de weinigen die voor twee landen in de nationale ploeg speelde. Inderdaad behaalde hij caps voor zowel Tsjecho-Slowakije (1933-1935, toen hij voor Spartak Praag speelde), als voor Hongarije (1940, toen hij voor Kispest speelde). Hij won met Tsjecho-Slowakije een zilveren medaille op de Wereldbeker van Italië in 1934.
Wedstrijden voor Tsjecho-Slowakije (3):
* Tegen Oostenrijk in Wenen: 2-1 verlies op 9/4/1933
* Tegen Oostenrijk in Praag: 0-0 gelijkspel op 14/4/1935
* Tegen Hongarije in Budapest: 1-0 verlies op 22/9/1935
Wedstrijden voor Hongarije (2):
* Tegen Zwitserland in Budapest: 3-0 winst op 31/3/1940
* Tegen Duitsland in Berlijn: 2-2 gelijkspel op 7/4/1940

Kalocsay werd op 30 mei 1913 geboren in Beregszász, een Hongaarse stad in het grensgebied, dat toen op het grondgebied lag van het Keizerrijk Oostenrijk-Hongarije lag. De stad maakte vanaf 1919 deel uit van Tsjecho-Slowakije (bevestigd door het Verdrag van Trianon van 4 juni 1920), waarbij zijvoornaam Géza veranderd werd in Gejza, en vanaf 1938 opnieuw van Hongarije (Eerste Arbitrage van Wenen van 2 novembre 1938). Werd in 1945 ingelijfd door de Sovjet-Unie, waar het thans zelfstandig Oekraïne toen deel van uitmaakte, en waar de stad nu Berehove genoemd wordt.
Hij voetbalde tot in 1932 in zijn geboortestad dat vanaf 1919 bij Tsjecho-Slowakije werd aangehecht. Op 19-jarige leeftijd kon hij zich aansluiten bij Sparta Praag (van 1932 tot 1937), dat toen één van de beste teams van het continent was. Ook onze landgenoot Raymond Braine maakte toen deel uit van de Praagse ploeg. In 1933 speelde hij dus 3 wedstrijden in het Tsjecho-Slowaakse nationale team (16 selecties) en nam met dat team ook deel aan de Wereldbeker 1934 in Italië. Hij speelde er niet (Antonin Puc was zijn rivaal voor dezelfde plaats in de ploeg), maar hij ontving wel de zilveren medaille.
Na Praag speelde hij twee jaar (1937-1939) als buitenlands speler in Frankrijk bij Olympique Lille. In 1939 speelde hij met Lille de finale van de Beker van Frankrijk. Hij was toen 26 en keerde dan naar huis waar hij bij Kispest ging spelen. In 1940 werd nij naar Ferencváros getransfereerd, met wie hij Kampioen van Hongarije werd in 1941. Kalocsay beëindigde zijn carrière als speler bij Újpest. Voor de Hongaarse nationale ploeg werd hij 4 maal geselecteerd (2 caps).
Nadien vestigde hij een stevige reputatie als trainer in Hongarije (1x Kampioen), Servië, België, Algerije (1x Kampioen), Polen (1x Kampioen, 2 Bekers van Polen), Pakistan en Egypte. In Polen is hij nog steeds gekend als de buitengewone trainer van Zabrze. Hij legde er tevens de basis van de enige Poolse ploeg ooit die een Europacupfinale speelde.
Veel ervaring had hij opgedaan als hulptrainer van Sebes Gusztáv ten tijde van het Hongaars wonderelftal (1954-1955). In 1954 was hij ook een jaar coach van de Hongaarse beloften en later raadgever bij de Joegoslavische nationale ploeg.

In België was hij trainer van Standard Luik gedurende drie seizoenen (1958-1961), waarbij hij ook Standard aan een tweede titel als Kampioen van België hielp in 1961. Onder zijn leiding speelden de Rouches hun eerste Europese wedstrijden, met als hoogtepunt de kwartfinales in de Beker der Landskampioenen. Kalocsay had toen inderdaad een mooie ploeg onder zich: Nicolay, Happart, Thellin, Anoul, Marnette, Mathonet, Piters, Houf, Mallants, Paeschen en Jadot. Één van zijn andere spelers bij Standard was zijn Hongaarse landgenoot Sztani István. Kalocsay had in juli 1958 André Riou opgevolgd, die dat seizoen Standard naar de eerste titel als Belgisch Kampioen had geleid, en na hem kwam Jean Prouff. In 1964 was er een tijdje sprake van dat hij trainer zou worden bij La Gantoise, wat uiteindelijk niet doorging.

Kalocsay Géza, rechts op de foto, samen met de kampioenenploeg van Górnik Zabrze van 1967.

"Kacsa" Kalocsay was naast voetbalspecialist ook nog Doctor in de Rechten en sprak zes talen. Hij studeerde rechten aan de Karls Universiteit in Praag en daar zijn doctoraat. Kort na de bevrijding in 1945 was hij nog een jaar hulprechter in Szeged, maar zag geen heil in de stoffige dossiers en koos dan voor het voetbalwereldje. Hij was een brok natuur, met een fantastische fysieke kracht: 1,75 m en 85 kg, een stierennek en een stevige borstkas. Als trainer had hij de reputatie van een man te zijn met ijzeren discipline met een glas cognac in de hand.

Hij overleed op 26 september 2008 op 95-jarige leeftijd. De Hongaarse Voetbalbond deelde in het verdriet bij dit overlijden. Dr. Kalocsay Géza was de oudste nog levende voetballer als Hongaars international. De begrafenis vond plaats op 22 oktober. Onder de aanwezigen waren ondermeer Bondsvoorzitter Kisteleki István, Dunai Antal, Buzánszky Jenõ, Sándor Károly, Várhidi Pál en Szűcs Lajos.

ERELIJST :

Club als speler:
* Winnaar Mitropacup met Spartak Praag in 1935
* Kampioen van Tsjecho-Slowakije met Spartak Praag in 1936
* Finalist Beker van Frankrijk met Olympique Lillois in 1939
* Kampioen van Hongarije met Ferenvárosi TC in 1941
* Finalist Kampioenschap van Hongarije met Újpest FC in 1942
* Finalist met Tsjecho-Slowakije op de Wereldbeker 1934 in Italië

Club als Trainer:
* Kampioen van België met Standard Luik (1961)
* Kampioen van Polen met Górnik Zabrze (1967)
* Tweemaal winnaar Beker van Polen met Górnik Zabrze (1968 en 1969)
* Kampioen van Algerije met NA Hussein Dey

Nationaal elftal Tsjecho-Slowakije:
* 3 caps (16 selecties)
* 0 doelpunten
Nationaal elftal Hongarije:
* 2 caps (4 selecties)
* 0 doelpunten

Samen met Antal Dunai bij een recente viering.

Buzánszky Jenõ hield een toespraak bij de begrafenis van Kalocszay Géza.