KOCSIS Sándor Péter
Geboren : 21 september 1929 (Kõbányán-Budapest - Hongarije)
Overleden : 22 juli 1979 (Barcelona - Spanje)
Club(s) als speler: Kõbányai TC (1943-44), Ferencvárosi TC (1945-50), ÉDOSZ SE (1950), Bp. Honvéd SE (1950-56), inactief 1956-'57, FC Young Fellows Zürich (Zwitserland 1957-58), FC Barcelona (Spanje 1958-66, 235 wedstr., 151 goals)
Clubs als trainer: Barcelona (1967-70), Hercules Alicante (1972-74).
Positie : Voorspeler (rechtsbinnen)
Biografie :
Kocsis 'Sanyi' of 'Kocka' of 'Schani' Sándor, geboren in Budapest, bracht samen met zijn ouders Maria en Kocsis Sándor Sr.,
zijn jonge jaren door in de door de oorlog geteisterde Hongaarse hoofdstad, waar hij in de schuilkelders het voetbalspelletje leerde door met een lappenbal te oefenen. Onmiddellijk na de oorlog nam zijn vader hem mee naar Ferencváros, waar hij op 26 mei 1946 als 16-jarige in de eerste ploeg debuteerde tegen Kispest, dat Puskás in de ploeg had. Kocsis was een grote, zenuwachtige jongen en met een gewichtstekort. De club hielp hem zich te ontwikkelen door hem speciale voedselpakketten te bezorgen, terwijl zijn vader een locale herberg mocht uitbaten.
 |
Kocsis Sándor (staande 4de van links) bij Ferencvárosi TC in 1942: (staande L/R) Palffy, Karakas, Teket II, Kocsis Sándor, Zsédely, Anda, Czigi, Paraczky en Berta (in burger); (midden) Pamuki, Ombódi, Szöke en Dékány; (onder) Teket I, Zwillinger en Csiszár. |
 |
 |
 |
 |
In de trui van Ferencvárosi TC... |
...van Bp. Honvéd... |
...van FC Young Fellows Zürich. |
...en van FC Barcelona. |
Op 18-jarige leeftijd maakte hij op 6 juni 1948 in Budapest een veelbelovend internationaal debuut, waarbij voor 45.000 toeschouwers gewonnen werd tegen Roemenië met 9-0 en hij scoorde tweemaal. Wanneer hij in 1950 zijn militaire dienstplicht moest vervullen, kreeg hij de 'keuze' om óf voor Honvéd te spelen óf als soldaat dienst te doen in een grenspost. 'Schani' kreeg de titel van kapitein van de infanterie en kwam zo in de grote legerploeg, Kispest Honvéd, terecht, alhoewel zijn hart voor Ferencváros bleef slaan. Zoals bij Puskás met Bozsik, ontwikkelde zich een innige vriendschap tussen Kocsis en Budai László, die ongeveer op hetzelfde tijdstip als hijzelf bij Ferencváros was beland en die eveneens door Honvéd werd ingelijfd. Hij had een uitstekend positiespel, was krachtig, bezat een grote veerkracht en een onverbiddelijk accuraat kopspel. Hij kreeg dan ook de bijnaam 'The Golden Head'. In Spanje was hij la 'Cabeza de Oro'.
Hij werd in 1952 Olympisch Kampioen en speelde er vijf matchen. Ook tijdens de Wereldbeker 1954 speelde hij vijf matchen. Tijdens de finale van die Wereldbeker in het Wankdorf Stadion van Bern, was de stand 3-2 in het voordeel van de West-Duitsers, toen op een center van Tóth Mihály, Kocsis' kopbal op de deklat van doelman Turek belandde, waardoor de zo succesrijke goalgetter het belangrijkste doelpunt uit zijn carrière miste én Hongarije de wereldtitel. Hij was wel de enige speler, samen met Gerd Müller in 1970, die twee hat-tricks scoorde tijdens eenzelfde tornooi. Op 3 juni 1956 speelde hij ook de match tegen België op de Heizel, door Hongarije verloren met 5-4, maar hij scoorde wel twee doelpunten (28' 1-2 en 31' 1-3).
 |
 |
 |
Als jong international. (Sporthistória) |
Nog een goaltje met het hoofd. |
...en even ernstig. (Sporthistória) |
 |
 |
 |
Kocsis als fiere international. |
...op training. |
Balcontrole bij FC Barcelona. |
 |
Sándor samen zijn Hongaarse ploegmaats bij FC Barcelonna, Kubala László en Czibor Zoltán. |
Samen met Puskás vormde hij het sterkste en productiefste aanvalsduo aller tijden. In oktober 1956 hadden zij samen 160 doelpunten gescoord voor Hongarije. Puskás scoorde 85 maal in 84 matchen en Kocsis 75 maal in 68 matchen, zodat hij zelfs een hoger gemiddelde had dan zijn illustere ploegmaat. Zijn familie was ten andere niet altijd opgezet van de wijze waarop Sándor behandeld werd, in vergelijking met Puskás. Deze had volgens hen slechts één voet, terwijl Kocsis er twee had, met daarnaast nog een hoofd. Maar Kocsis was dan ook eerder een introvert persoon, terwijl Puskás zijn publiciteit heel wat beter kon verzorgen. Zijn laatste match in de trui van Hongaars international speelde hij op 14 oktober 1956 in en tegen Oostenrijk, waar gewonnen werd met 0-2.
Nadat in 1956 de Hongaarse opstand losgebroken was, bevond Kocsis zich, na de inval van de Russische tanks, met zijn ploeg Kispest Honvéd in Wenen. Daar besloot hij, samen met Puskás en Czibor, niet terug te keren naar Hongarije. Geschorst door de FIFA tekende hij als speler-trainer bij een kleine Zwitserse club, FC Young Fellows Zurich, vanwaar hij op 16 november 1958 naar FC Barcelona getransfereerd werd. Daar zou hij zijn ex-ploegmaat Czibor terugvinden, met wie hij samen nog grote successen zou boeken. Ook Kubala László, die andere grote Hongaarse speler, was een van zijn ploegmaats. Kocsis won de UEFA beker in 1960 en speelde nog een verloren finale in 1962. In 1961 had hij met Barcelona tegen Benfica opnieuw in een belangrijke finale gestaan: die van Europacup I. Het Wankdorfstadion in Bern was weer het decor. Kocsis scoorde dit keer wel, maar verloor andermaal met 3-2.
Wanneer op 30 juni 1966 zijn contract bij FC Barcelona afliep, stopte de bijna 37-jarige Kocsis met voetballen. Hij werd eerst nog een paar jaar coach bij FC Barcelona en vervolgens gedurende ruim één jaar trainer bij Alicante. Nadien baatte hij gedurende een tijdje een herberg uit (volgens een bepaalde bron een restaurant genaamd 'Tete d'Or', naar zijn bijnaam 'Gouden Hoofd') in Barcelona, in de buurt van Nou Camp.
De zwijgzame Hongaar begon stevig te drinken en nadat hij voorheen reeds een voet geamputeerd was, maakte hij in de ban van een zware depressie en door maagkanker getroffen, een einde aan zijn leven door zich op zondag 22 juli 1979 uit een venster te werpen van de zevende verdieping van de Clinica Quirón, het hospitaal waar hij in Barcelona verpleegd werd.
Op die noodlottige 22 juli was hij nog geen vijftig jaar oud... Twee dagen later werd zijn stoffelijk overschot ten grave gedragen op de begraafplaats van 'Les Corts' in Barcelona. Een aantal van zijn vroegere ploeggenoten, waaronder Kubala László, droegen hem naar zijn laatste rustplaats...
De getormenteerde Magyaar vond daar letterlijk de rust, die hij de laatste jaren van zijn korte leven ontbeerde.
In verband met de datum van overlijden van Kocsis Sándor, circuleren verschillende data.
Uit onderstaande documenten blijkt duidelijk dat hij wel degelijk op 22 juli 1979 overleden is. Eind discussie... |
||
 |
 |
 |
Persoonlijke fiche van Kocsis bij FC Barcelona.
(Departament de Premsa del FC Barcelona) |
Een uittreksel uit de krant 'La Vanguardia' (Barcelona) van dinsdag 24 juli 1979, het overlijden mededelend van Kocsis Sándor op zondag 22 juli. |
Uittreksel uit het 'Registro Civil de Barcelona', met de akte van overlijden van Kocsis (veintidós Julió mil novecientos setenta y nueve). |
 |
||
Het ultieme afscheid van Kocsis Sándor,
met als dragers van links naar rechts, zijn vroegere ploegmaats Ramallets, Kubala, Rodri, Gensana en Rifé. (krantenartikel van 25 juli 1979 - La Vanguardia, Barcelona) |
||
 |
||
Grafplaat van Kocsis Sándor in Barcelona. |
||
 |
 |
Kocsis had een stevig kopspel en werd niet voor niets 'The Golden Head' genoemd.
Hier gebruikt hij nogmaals zijn troef op Wembley. |
Sándor in volle actie (foto: MLSZ). |
Op 9 februari 2012 maakte Kű Lajos, ook een voormalig voetbalinternational, in de Hongaarse krant 'Magyar Nemzet' bekend dat de familie van Kocsis de goedkeuring ontvangen had om de as van de befaamde voetballer naar Hongarije terug te brengen, als definitieve terugkeer naar zijn roots. Ook het stoffelijk overschot van Lóránt Gyula, zijn medespeler in de Aranycsapat, werd in mei 2011 reeds naar Hongarije teruggebracht.
En op 21 september 2012 werd, op de 83ste verjaardag van Sándor's geboorte, tijdens een twee uur lang durende kerkdienst in de St. Stefansbasiliek (Szent István Bazilica) van Budapest, de herbegrafenis van de voetballegende gehouden. Onder de aanwezigen waren, naast zijn zoon Kocsis Sándor Jr., ook nog ondermeer afgevaardigden van de Hongaarse voetbalbond en van FC Barcelona, en zijn enige thans nog levende teamgenoten van de befaamde Aranycsapat, Grosics Gyula en Buzánszky Jenõ.
Zijn urne werd nadien bijgezet in de crypte van de Szent István Bazilica, naast het graf van Puskás Ferenc.
Sándor's uitdrukkelijke wens om begraven te worden in zijn geboorteland werd eindelijk vervuld...
 |
- 21 september 2012 - De kerkdienst voor de herbegrafenis van Kocsis Sándor in de Szent István Bazilica van Budapest. Vooraan zitten ondermeer Kű Lajos, Grosics Gyula en Buzánszky Jenõ. Ook de toenmalige voorzitter van FC Barcelona was aanwezig. (foto's MLSZ en mno.hu) |
 |
 |
- 21 september 2012 -
De van Barcelona overgebrachte urne van Kocsis Sándor. |
- 21 september 2012 - Het definitieve graf van Kocsis Sándor, gelegen naast dat van Puskás Ferenc. Rechts op de foto zijn zoon Kocsis Sándor JR. |
 |
ERELIJST : Club: Nationaal elftal: |
 |