LÓRÁNT (LIPOVICS) Gyula
Geboren : 6 februari 1923 (Kõszeg - Hongarije)
Overleden : 31 mei 1981 (Saloniki - Griekenland)
Club(s) als speler: Kõszegi SE (1939-'41), Szombathelyi FC (1942-'43), Nagyváradi AC (1943-'44), Nemzeti Vasas (1944), Nagyváradi Szabadság SK (1945-'46), Flacara Rosie UTA Arad (1946-'47), Bp. Vasas SC (1947-'49), Bp. Honvéd SE (1950-'56), Bp. Spartacus (1956), Váci Vasas (1957-'58).
Club(s) als trainer : Bp. Honvéd (augustus 1962-april '63), Debreceni VSC (1963), Rheydter SV (1965), 1 FC Kaiserslautern (1965-'66, 1966-'67, 1969-'70 en 1970-'71), MSV Duisburg (1967-'68), 1 FC Köln (1971-'72), Kickers Offenbach (1972-'74), Freiburg FC (1974), PAOK Saloniki (1974-'76), Eintracht Frankfurt (1976-'77), Bayern München (1977-'79), FC Schalke 04 (van 19/3/1979 tot 4/12/79) en PAOK Saloniki (1980-'81).
Positie : Centraal middenveldspeler en/of verdediger
Biografie :
Lóránt (Lipovics) 'Lóri' Gyula werd geboren op 6 februari 1923 in Kõszeg. Hij begon voetbal te spelen op school, waar hij als student geen al te beste resultaten behaalde. Een trainer in zijn geboortedorp zag echter de voetbalmogelijkheden van de jonge Gyula. Hij haalde het beste uit de jongen en begon hem aan te moedigen in het beoefenen van verschillende voetbalactiviteiten. De resultaten lieten niet op zich wachten. Lóránt was uit het goede hout gesneden en kon in 1942 de prestigieuze Szent László Beker winnen, die hem zou toelaten beroepsvoetballer te worden.
Zijn eerste grote ploeg was Nagyvárad Atlétikai Clubban (NAC), waar hij debuteerde in 1943 en Hongaars kampioen speelde in 1944. Tussen 1946 en 1947 speelde hij bij Flacara Rosie UTA Arad, waar hij in 1947 opnieuw kampioen werd, ditmaal van Roemenië. Deze beide ploegen bevonden zich inderdaad in twee steden die pas sinds het einde van Wereldoorlog II op het grondgebied van Roemenië liggen. Vervolgens ging hij in 1947 naar Bp. Vasas SC, waar hij zonder twijfel het beste uit zichzelf kon halen en kon schitteren op het voetbalveld.
Met de Hongaarse nationale ploeg speelde hij zijn eerste wedstrijd op 24 oktober 1948 tegen Roemenië, waar gewonnen werd met 5-1. Zijn tweede cap behaalde hij tegen Bulgarije op 7 november 1948, tegen wie verloren werd met 1-0. Maar een ongelukkige beslissing, waardoor hij in de gevangenis terecht kwam, zou zijn carrière een voorlopig halt toeroepen.
Lóránt werd door trainer Sebes Gusztáv in 1949 opnieuw geselecteerd voor de nationale ploeg, omdat hij een sterke, handige centrale achterspeler nodig had en zijn oog op de ervaren Vasasspeler gevallen was. Alhoewel Lóránt voorheen dus al tweemaal voor Hongarije had gespeeld, was die selectie niet evident omdat hij op dat ogenblik zichzelf in moeilijkheden had gewerkt tegenover de politieke autoriteiten en als gevangene dwangarbeid verrichtte. In de naoorlogse periode waren de Hongaarse voetbalclubs niet rijk en spelers konden met moeite betaald worden. Hongaren die terugkwamen uit het Westen, vertelden dat voetbalspelers in bv. Italië en Spanje goed geld verdienden en natuurlijk waren er dan ook spelers die er naar trachten hun loopbaan buiten Hongarije voort te zetten. Zo hadden Lóránt en een 14-tal anderen het plan in het geheim Hongarije te verlaten en onder de naam 'Hungaria' lucratieve matchen te spelen in Europa. De drie leiders van deze 'samenzwering' werden gearresteerd, onder wie Lóránt dus, samen met Mészáros József (Ferencváros) en Egresi Bélá (Újpest). Dankzij de persoonlijke tussenkomst van Sebes bij toenmalig Minister van Binnenlandse Zaken Kadar János, kreeg hij de kans tot spelen. Als dank aan Sebes leverde hij op 16 oktober1949 een briljante match af tegen Oostenrijk, gewonnen met 3-4, en zou een vaste stek in de ploeg veroveren.
Lóránt Gyula als speler. |
|||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
In de clinch met een Engels tegenstrever. (foto: Aréna 2000)
|
Gyula tijdens een wedstrijd tegen Zweden. (foto: MLSZ)
|
In 1950 nam Honvéd SE het risico de jonge verdediger Lóránt Gyula aan te werven, gelukkiglijk voor het voetbal, zodat de grote verdediger deel kon uitmaken van deze mythische ploeg, die op vijf jaar tijd viermaal kampioen van Hongarije werd in het begin van de jaren '50. Hij was een zeer sobere speler, uitstekend in de dekking en in het kopspel. Hij was zeer betrouwbaar met de bal in de voeten.
Zo kon hij dan in 1952 de Gouden Medaille behalen op de Olympische Spelen in Helsinki, terwijl hij ook in de Hongaarse ploeg stond die op 25 november 1953 Engeland in Wembley ging verslaan met 6-3. Daarnaast maakte hij ook deel uit van de selectie voor de Wereldbeker 1954 in Zwitserland, waar de finale met 3-2 werd verloren van West-Duitsland.
Zijn laatste wedstrijd als international speelde hij op 15 mei 1955 tegen Denemarken, dat met 6-0 werd verslagen.
In 1956 verliet hij zijn vrouw en kinderen en ging in West-Duitsland wonen.
Na het beëindigen van zijn spelersloopbaan zette hij bij Honvéd ook zijn eerste stappen als trainer. Die carrière zou dan verder lopen bij verschillende ploegen in West- en Oost-Duitsland en Griekenland, waar hij met PAOK Saloniki in 1976 kampioen werd. In 1980 zou hij nog eens terugkeren naar PAOK Saloniki, waar hij op 31 mei 1981 tijdens een wedstrijd tegen Olympiakos CFP, op de trainersbank zat en door een fatale hartaanval geveld werd. Hij was pas 58 jaar.
Hij was gekend voor zijn soms humoristische citaten die hij ten beste gaf, zoals: “Wanneer men zijn linkerbeen zou wegnemen, zou hij eenvoudigweg omvallen, want een rechterbeen heeft hij niet” of "De bal is rond. Indien hij hoekig zou zijn, zou het een kubus zijn." of nog "Kampioenschapmatchen zijn geen Russische verkiezingen, want die werden altijd gewonnen."
In Kőszeg werd een straat naar hem genaamd, de Lóránt Gyula utca.
Op 13 mei 2011 werd zijn stoffelijk overschot op het kerkhof van Kõszeg bijgezet, met bijhorend een postume hulde gebracht door de MLSZ en de Hongaarse regering. Voorheen lag hij begraven in Endingen (Duitsland).
Lóránt Gyula als trainer. |
||
 |
 |
 |
Bij 1.FC Kaiserslautern in het seizoen 1966-'67,... |
...bij Bayern München (1977-'79),... |
...en bij FC Schalke 04, op de bank samen met Neumann (1979). |
 |
 |
Op de bank bij het Griekse PAOK Saloniki tijdens het seizoen 1980-81... |
...waar men hem op 31/5/1981 tevergeefs probeerde te reanimeren tijdens de wedstrijd PAOK – Olympiakos (1-0). |
|
ERELIJST : Club: Nationaal elftal: Trainer: |
 |
 |
 |
Het vroegere graf van Lóránt op de begraafplaats van Endingen tot mei 2011. |
Op 13 mei 2011 werd het stoffelijk overschot van Gyula bijgezet op de begraafplaats van Kõszeg, zijn geboorteplaats. |
|
 |
De weduwe van Lóránt Gyula kreeg een shirt met het rugnummer 3 van haar man aangeboden in de Puskás Ferenc Voetbalacademie, door Szölõsy György en Gellei Imre. |