OS 1920 Antwerpen (België)
(uitgesloten van deelname)

Belgie vlag.

Voetbal is nog steeds een van de sporten die beoefend werden tijdens de Olympische Zomerspelen 1920 in Antwerpen. Veertien landen hadden zich ingeschreven voor het Olympische voetbaltoernooi. Joegoslavië meldde zich pas na de loting aan en werd aan het oorspronkelijk vrijgelootte Tsjechoslowakije gekoppeld. Zwitserland (dat had geloot tegen Frankrijk) trok zich vlak voor het begin van het toernooi om financiële redenen terug. Naast de gouden medailles werd aan het winnende team de in 1908 door de Engelse voetbalbond beschikbaar gestelde wisselbeker uitgereikt. Deze wisselbeker is hierna niet meer uitgereikt maar naar het Olympisch museum in Lausanne gegaan.

Als gevolg van de Eerste Wereldoorlog werden de landenteams van Duitsland, Hongarije en Oostenrijk, van de deelname aan de Spelen van 1920 door de FIFA uitgesloten.

Het toernooi werd gespeeld volgens een aangepaste versie van het Bergvall-systeem. De winnaar van de gouden medaille werd via het normale knock-outsysteem bepaald. De verliezend kwartfinalisten speelden een knock-outtoernooitje, waarvan de winnaar tegen de verliezend finalist moest spelen. De winnaar van deze wedstrijd moest voor de zilveren medaille spelen tegen de winnaar van de wedstrijd tussen de ploegen die van de gouden medaille-winnaar hadden verloren in respectievelijk de eerste ronde en de halve finales. De ploeg die in de halve finale was uitgeschakeld door de verliezend finalist kreeg dus vreemd genoeg geen kans op een zilveren of bronzen medaille.

Kwartfinales
.datum	wedstrijd	uitslag
29 augustus 1920	Tsjecho-Slowakije - Noorwegen	4-0
29 augustus	Nederland - Zweden	5-4 n.v.
29 augustus	Frankrijk - Italië	3-1
29 augustus	België - Spanje	3-1

Halve Finales
.datum	wedstrijd	uitslag
31 augustus 1920	Frankrijk - Tsjecho-Slowakije	1-4
31 augustus	België - Nederland	3-0

Wedstrijd om het Zilver
.datum	wedstrijd	uitslag
5 september	Nederland - Spanje	1-3

In de finale op 2 september 1920 versloeg België Tsjecho-Slowakije met 2-0 en pakte het Goud. De verliezende Tsjecho-Slowaken verlieten uit woede over de scheidsrechter in de 43e minuut van de eerste helft het veld en werden daarop gediskwalificeerd.
Het Zilver ging dan naar Spanje dat op 5 september Nederland versloeg met 3-1. Nederland bekwam daarmee de Bronzen medaille. Zij zouden nomaal moeten spelen tegen de ploeg die door de winnaar van de gouden medaille (België) in de eerste ronde was uitgeschakeld. België was in de eerste ronde echter vrij.

De incidenten tijdens de finale:
In het Olympisch Stadion van Antwerpen werd op 2 september de finale van het Olympisch voetbaltoernooi gespeeld. De Rode Duivels, die in de halve finale nog van Nederland hadden gewonnen, waren favoriet tegen de Tsjecho-Slowaken, maar ook de Oost-Europeanen hadden indruk gemaakt. Zo had aanvaller Antonín Janda in drie wedstrijden zes keer het net gevonden.
In een wat grimmige sfeer begon een harde wedstrijd. Al na enkele minuten werd er een strafschop gegeven, een dubieuze beslissing weliswaar. De bestrafte overtreding was een handsbal van verdediger Karel Steiner die zijn handen gebruikte om een schot van Bragard te keren. Daarvoor werd echter de Tsjecho-Slowaakse doelman Klapka omvergelopen bij een poging een hoekschop uit de lucht te plukken. De Tsjecho-Slowaken protesteerden omdat deze charge volgens de internationale regels niet was toegestaan, maar Lewis, gewend aan de Britse regels, vond het legitiem en kende een strafschop toe aan de Belgen. Robert Coppée liet het publiek juichen: 1-0.
De Belgen behielden het initiatief en de Tsjecho-Slowaken konden niet veel meer doen dan verdedigen; beide partijen speelden ruw. Na een half uur werd er opnieuw gejuicht door de Belgen. Henri Larnoe scoorde een tweede treffer: 2-0.
Opnieuw protest van de kant van Tsjecho-Slowakije: Larnoe zou buitenspel gestaan hebben. De wedstrijd ging echter gewoon door.
Negen minuten na het doelpunt ontspoorde de wedstrijd volledig. Doelpuntenmaker Coppéé gaf Steiner, de man van de handsbal, een harde duw in de rug. Steiner nam wraak door op het onderlichaam de van op de grond liggende Coppée te gaan staan. Het eerste vergrijp werd niet gezien door Lewis, maar de tweede actie wel. De Brit kon weinig anders doen dan Steiner van het veld sturen. Daarmee was de maat vol voor Tsjecho-Slowakije. Met Steiner verlieten alle spelers het veld. Lewis haalt er een tolk bij en praatte met de weggelopen Tsjecho-Slowaken, maar zonder effect. Na vijf minuten blies hij de wedstrijd af. Het publiek stormde ondanks de aanwezige soldaten het veld op en bedreigde de weglopers, die onder escorte van het veld moesten. De Tsjecho-Slowaakse vlag in het stadion werd neergehaald en door woedende Belgen verscheurd.

Tsjecho-Slowakije tekende protest aan tegen het resultaat van de finale op basis van volgende argumentatie:

1. Wij kregen een Engelse grensrechter, wat in tegenspraak was met de regels waarin stond dat elk deelnemend land het recht had om één van beide grensrechters te leveren. Deze schending van de regels was nadelig voor ons tijdens de wedstrijd, omdat de Engelse grensrechter niet onpartijdig was en daarom vragen we de annulering van de wedstrijd. Onmiddellijk na de wedstrijd werd dit verzet aan M. Rodolphe Seeldrayers doorgegeven.
2. Het merendeel van de beslissingen van de scheidsrechter, de heer Lewis, was verkeerd en het was duidelijk dat dit een verkeerde indruk over het spel van ons team gaf bij het publiek. Ook beide Belgische doelpunten waren het gevolg van verkeerde beslissingen van de scheidsrechter en gevraagd werd te streven naar een rigoureus onderzoek op dat punt.
3. Tijdens de wedstrijd kwamen Belgische soldaten rond het terrein staan om de menigte in bedwang te houden. Door hun provocerende aanwezigheid waren onze spelers niet in staat om hun normale spel te spelen. Het was verder ook zeer betreurenswaardig dat aan het einde van de wedstrijd de neutrale zone bestormd werd, ook door soldaten, terwijl onze nationale vlag beledigd werd.
"Wij nemen verder geen deel aan het toernooi tot wij een verontschuldiging van de (Belgische) soldaten gekregen hebben", was de boodschap van de Tsjecho-Slowaken.

De protesten van Tsjecho-Slowakije werden echter niet weerhouden en het team werd gediskwalificeerd voor verdere deelname aan het toernooi.
De titel van Olympisch kampioen ging dus naar België.

Finale
.datum	wedstrijd	uitslag
2 september 1920	België - Tsjecho-Slowakije	2-0

• De Finale op 2 september 1920: België-Tsjecho-Slowakije 2-0 (35.000 toeschouwers, Olympisch Stadion, Antwerpen).
Opstelling België: Jan De Bie, Armand Swartenbroeks, Oscar Verbeeck, Joseph Musch, Emile Hanse, André Fierens, Louis Van Hege, Robert Coppee, Mathieu Bragard, Henri Larnoe en Désiré Bastin (Coach: William Maxwell, Schottland).
Opstelling Tsjecho-Slowakije: Rudolf Klapka, Antonín Hojer, Karel Steiner, František Kolenatý, Karel Pešek, Emil Seifert, Josef Sedlacek, Antonín Janda, Václav Pilát, Jan Vaník en Otakar Škvajn (Coach: John Madden, Schottland).
Doelpunten: 6' Coppée (1-0, pen.), 30' Larnoe (2-0)
Scheidsrechter: John Lewis (Groot-Brittannië)