Zangeres Mariska Veres met achter zich de vaste kern van Shocking Blue: Klaasje van der Wal (bas), Cor van der Beek (drums) en Robbie van Leeuwen (gitaar).

Biografie:

Geboren: 1 oktober 1947 (Den Haag - Nederland)
Als: Veres Mariska
Overleden: 2 december 2006 (Den Haag)

Zangeres van popgroep Shocking Blue (vooral bekend door 'Venus').

Mariska Veres werd geboren als dochter van de Hongaarse violist en orkestleider, Veres Lajos (1912-1981), in 1935 naar Nederland gekomen en er gebleven) en Maria Ender, haar in Duitsland geboren moeder uit Frans-Russische ouders. Haar oudere zuster Ilonka begeleidde haar vader aan de piano; haar jongste zuster, Irene, maakte nooit carrière in de muziekwereld.
De muziek werd Veres thuis met de paplepel ingegoten. Ze leerde piano spelen en zat enkele jaren op zangles. Thuis nam ze met een bandrecorder populaire hits van de radio op en knipte de teksten uit muziekbladen als Tuney Tunes en Muziek Expres. Zo kon zij met de nummers meezingen, bijvoorbeeld met Helen Shapiro, die ook een lage, warme stem had. In die tijd was ook Cliff Richard een van haar favorieten, vertelde ze in meerdere interviews

Mariska reageerde in 1963 als 16-jarig meisje op een advertentie in de Haagsche Courant, waarin de studentengroep ‘Les Mystères' een zangeres zocht. Tijdens een door Herman Stok gepresenteerde talentenjacht in Warmond zong zij 'Fever', 'Lullaby of Birdland' en 'Summertime'. Mariska won daarmee de eerste prijs en mocht in 1965 een Nederlandstalig plaatje maken - 'Topkapi' - met het orkest van Kurt Edelhagen, waarmee ze nationale bekendheid, maar geen hit verkreeg. Daarna zong ze met de Blue Fighters (1966), de Bumble Bees, Danny and his Favorites (1967) en de Motowns (1967).

In 1968 werd ze op het Loosdrecht Jazz Festival gezien door de Haagse muzikant Robbie van Leeuwen, de oprichter van de groep Shocking Blue, die al eerder bekendheid verwierf als gitarist van de Motions. Hij nodigde Mariska uit om zich bij Shocking Blue te voegen, waar ze zanger Fred de Wilde zou vervangen omdat hij in militaire dienst moest.
De eerste single, 'Send Me A Postcard Darling', was direct een succes in Nederland alsook de opvolger, 'Long And Lonesome Road'. Maar de derde single met Mariska – 'Venus' – bezegelde het succesvol lot van de band. Het was een fraaie compositie van Robbie van Leeuwen. Het nummer werd gezongen door Mariska, die met haar verstilde en ongenaakbare houding op het podium de godin Venus welhaast personifieerde. Wereldwijd stond deze plaat op nummer 1, onder meer in Amerika en Japan, de twee grootste muzieklanden als het gaat om plaatverkoop. Bij terugkeer uit Amerika werd de groep geeerd met het 'Ereburgerschap van Den Haag'. 'Venus' was de eerste Amerikaanse Nummer Eén-hit van Nederlandse makelij. Een uitzonderlijke prestatie voor een Nederlandse popgroep. Het nummer werd vaak gecoverd: in 1981 stond het opnieuw bovenaan in de States als onderdeel van een medley van Nederlandse Stars. En in 1986 maakte de meidengroep Bananarama er opnieuw een grote hit van.
De band had verder nog grote internationale hits met 'Mighty Joe', 'Never Marry A Railroad Man', 'Inkpot' , 'Blossom Lady', 'Hello Darkness' en nog veel meer, maar het grote succes van 'Venus' werd echter nooit meer geëvenaard.

Mariska en de Shocking Blue.

Mariska in 1970.

Op 1 juni 1974 kondigde Shocking Blue aan te stoppen, hetgeen in de zomer van 1975 zijn beslag kreeg. Mariska begon aan een solocarrière.
In 1980 en in 1984 kwam Shocking Blue weer bij elkaar met Mariska Veres als zangeres en deze rentree bleek zeer succesvol. Maar aangezien Robbie van Leeuwen in Luxemburg woonde en iedere keer voor een optreden naar Nederland moest komen, werd het een beetje te veel voor hem. Ook het feit dat Bananarama in 1986 de eerste plaats behaalde in de Billboard Hot 100 met de cover van Shocking Blue's hit 'Venus', hetgeen hem veel royalties opleverde, was voor hem een reden om te stoppen.
In 1988 gaf Mariska eindelijk haar eigen groep vorm: 'Veres' was geboren. Los van enkele Shocking Blue nummers concentreerde deze groep, bestaand uit o.a. drummer Rob Boshuijzen, gitarist André van Geldorp en bassist Henk Bisschop zich voornamelijk op eigen werk. Het grootste gedeelte van het eigen werk lag in het toen zeer populaire hardrockidioom. Met deze formatie werd een promo-opname gemaakt en getourd. Deze groep werd ontbonden in 1992.

Mariska op rijpere leeftijd.

In 1993 trok Mariska de aandacht als jazz-zangeres met haar groep The Shocking Jazz Quintet door de jazz-cd 'Shocking You' uit te brengen. Zij trad een aantal jaren met veel succes op, maar men bleef vragen om Shocking Blue.
Sinds 1993 trad ze dan ook weer op met een reïncarnatie van Shocking Blue, waarmee ze tot aan haar dood heeft opgetreden. Deze band, met nieuwe line-up, was zij een graag geziene gast op festivals en TV-shows in geheel Europa.
In 2003 keerde Mariska terug naar haar roots, naar de zigeunermuziek die ze van jongs af meekreeg, en nam samen met Andrei Serban de CD 'Gipsy Heart' op.
In februari 2005 trad Mariska Veres met Shocking Blue, samen met The Fortunes, op in acht Nederlandse theaters. Ook met Nederlands bekendste covergroep 'The Clarks' trad Mariska regelmatig op en natuurlijk ook solo.

Op 2 december 2006 overleed Mariska Veres, op 59-jarige leeftijd, aan de gevolgen van leverkanker. Zij kreeg pas een paar weken daarvoor van haar arts te horen dat zij kanker had en men haar niet meer kon helpen. Het lichaam van Mariska Veres werd op 8 december 2006 gecremeerd in het Haagse crematorium Ockenburg.
Willem Van Kooten, eigenaar van platenmaatschappij Red Bullet, sprak van een groot verlies. Hij noemde Veres, met wie hij vanaf eind jaren '60 gewerkt had, "...een professionele kracht die altijd alle afspraken nakwam. Zij en Shocking Blue horen bij de grootste successen die Nederland ooit heeft voortgebracht. Ze had een aparte stem, heel herkenbaar. Ze is niet voor niets zo groot geworden. Shocking Blue had successen in de hele wereld, van Japan en Hong Kong tot Zuid-Amerika en de Verenigde Staten''.
Nederland was in rouw. Hun 'icoon van de Nederlandse popmuziek', 'jeugdidool', 'zangeres van topformaat' en 'zangwonder', zoals ze op internetsites herdacht wordt, was niet meer...

Venus	Inkpot	Never mary a Railroad Man	Mighty Joe

Nog enkele platen van Mariska.