Biografie:

Geboren: 2 juni 1904 (Szabadfalu (Freisdorf), Timisuara [thans Roemenië na WO I] - Hongarije)
Als: Weissmüller Péter János
Overleden: 20 januari 1984 (Acapulco - Mexico)

De enige echte Tarzan en vijfvoudig Gouden Olympische zwemlegende! 'De grootste zwemmer aller tijden'.

Officieel werd Johnny Weissmuller geboren in 1905 in Windber in de staat Pennsylvania. Later zou blijken dat hij eigenlijk in 1904 in Szabadfulu, dichtbij Timisuara, was geboren, als Weissmüller János, en dat hij zijn paspoort vervalst had om als Amerikaan mee te kunnen doen aan de Olympische Spelen.
Zijn ouders waren Weissmüller Péter, een dagwerker van Varjas, en Kersch Erzsébet. Zijn peter en meter waren Borstner Janos en Erbesz Katharina. De familie Weissmüller kwam aan in New York met de S.S. Rotterdam op 26 januari 1905, wanneer Johnny drie jaar oud was. Kort daarna verhuisde het gezin naar Chicago, op zoek naar een beter leven.
Op zijn 16de ging Johnny werken bij een atletiekvereniging en dat was het begin van een nieuwe fase in zijn leven. Zijn zwemtalenten werden ontdekt en hij werd door sportjournalisten verkozen tot een van de meest veelbelovende atleten van zijn tijd. In 1924 sloeg hij toe tijdens de Olympische Spelen in Parijs. Hij won er drie gouden medailles: waaronder de 100 m vrije slag met een wereldrecordtijd van 58.6 seconden, en verder nog de 400 m vrije slag en de 4 x 200 m vrije slag. Hij speelde ook nog in het Olympisch waterpoloteam van de VS, dat Olympisch brons won in 1924. In 1928 won nog twee gouden medailles op de Spelen in Amsterdam: opnieuw de 100 m vrije slag en de 4 x 200 m vrije slag. Hij vestigde 51 wereldrecords en won 52 gouden medailles op de nationale zwemkampioenschappen. Hij won 36 individuele nationale titels, verloor nooit een wedstrijd over eender welke afstand gedurende zijn 10-jarige amateurzwemcarrière, van de 50 yards tot de halve mijl. Zijn wereldrecord van 51 seconden over de 100 yards bleef 17 jaar staan.

Johnny Weissmuller als zwemfenomeen.

Zijn eerste filmoptreden had plaats 1929, toen hij de bijrol van Adonis vertolkte in de musical 'Glorifying the American Girl'. Tijdens de casting bij MGM voor een geplande Tarzanfilm, stak hij boven de 150 andere kandidaten uit: zijn prachtig atletisch lichaam, zijn natuurlijke, perfecte manier van bewegen en zijn formidabele zwemstijl, maakten de keuze voor de regisseur gemakkelijk. Met 'Tarzan the Ape Man' (1932) werd Johnny Weissmuller de nieuwe ster van Hollywood. Als Tarzan veroverde hij de harten van het publiek en vooral die van vrouwen.
Ook de tweede Tarzanfilm 'Tarzan and his Mate' werd in 1934 een enorm kassucces. Weissmullers' tegenspeelster was de immer flirtende Maureen O'Sullivan. Overal ter wereld werden ze de lievelingen van het witte doek. Hij zou de rol van Tarzan twaalf maal spelen tussen 1932 en 1948. Zesmaal voor MGM, en vervolgens nog zesmaal bij RKO. Hij speelde zijn eerste zes Tarzanfilms met Maureen O'Sullivan, als Jane, en met Brenda Joyce in die rol, nam hij vier filmen op. In twee van zijn Tarzanfilms kwam Jane niet voor. Nadien zou hij voor Columbia een reeks films maken als Jungle Jim.
Johnny's leven leek over rozen te gaan. Geld, liefdes en bekendheid, alles in overvloed. Hij trouwde maar liefst vijf keer [met band- en clubzangeres Bobbe Arnst (gehuwd in 1931 - gescheiden in 1933, gedwongen van Louis B. Mayer), actrice Lupe Vélez (gehuwd in 1933 - gescheiden in 1939), Beryl Scott, lid van de beau monde van San Francisco (gehuwd in 1939 - gescheiden in 1948), golfspeelster Allene Gates (gehuwd in 1948 - gescheiden in 1962) en Maria Bauman, een Duitse weduwe (gehuwd in 1963, tot bij zijn overlijden in 1984). Tijdens het huwelijk met Beryl Scott met wie hij drie kinderen had (Johnny Scott Weissmuller Jr., Heidi Elizabeth Weissmuller en Wendy Anne Weissmuller), kwam er echter een ommekeer in zijn welvarende bestaan. Ze scheidden wanneer hun jongste dochter drie was en Johnny raakte zowel financieel als emotioneel volledig geruïneerd. En hoewel Weissmuller telkens weer wist recht te krabbelen, bleef hij de rest van zijn leven met tegenslagen kampen. De eerste man die de honderd meter in minder dan een minuut zwom, eindigde eenzaam in het stille Acapulco, waar hij in 1984 overleed. Hij is begraven in de 'Valley of The Light Cemetery' in Acapulco. Weissmullers illustere carrière was ten einde, maar zijn naam leeft voort als de enige, echte Tarzan.
Johnny Weissmuller heeft een ster op de fameuze 'Hollywood Walk of Fame', 6541 Hollywood Boulevard in Hollywood.
Hij was een aardig man, voor iedereen vriendelijk in de omgang. Hij had steeds een brede glimlach op het gelaat en wou iedereen laten aanvoelen dat zij elk op zich speciaal waren op hun manier. Johnny Sheffield, die de rol van Boy, zijn filmzoon speelde, zei over hem: "Ik kan alleen maar zeggen dat werken met Big John één van de hoogtepunten in mijn leven was. Hij was een ster (met een grote "S"). Hij straalde een bepaald licht uit en ik ving dat licht op in mij. Dat ik Johnny Weissmuller mocht kennen en bij hem zijn gedurende mijn vormingsjaren, heeft een blijvende invloed op mijn leven gehad".

Zijn Tarzanfilms:
'Tarzan the Ape Man' (1932), 'Tarzan and his mate' (1934), 'Tarzan escapes' (1936), 'Tarzan finds a Son!' (1939), 'Tarzan's Secret Treasure' (1941), 'Tarzan's New York Adventure' (1942), 'Tarzan Triumphs' (1943), 'Tarzan's Desert Mystery' (1943), 'Tarzan and the Amazones' (1945), 'Tarzan and the Leopard Woman' (1946), 'Tarzan and the Huntress' (1947) en 'Tarzan and the Mermaids' (1948).
Zijn Jungle Jimfilms:
'Jungle Jim' (1948), 'The Lost Tribe' (1949), 'Mark of the Gorilla' (1950), 'Captive Girl' (1950), 'Jungle Jim in Pygmy Island' (1950), 'Fury of the Congo' (1951), 'Jungle Manhunt' (1951), 'Jungle Jim in the Forbidden Land' (1952), 'Voodoo Tiger' (1952), 'Savage Mutiny' (1953), 'Valley of Head Hunters' (1953), 'Killer Ape' (1954), 'Jungle Man-Eaters' (1954), waarna in 1955 nog de 'Jungle Jim' TV Reeks kwam (26 episodes).
Andere :
'Glorifying the American Girl' (1929), 'Swamp Fire' (1946), drie films als Johnny Weissmuller zelf : 'Cannibal Attack' (1954), 'Jungle Moon Men' (1955) en 'Devil Goddess' (1955). Hij maakte nog een cameo-optreden met zijn vroegere co-star Maureen O'Sullivan in 'The Phynx' (1970) en zijn laatste film was 'Won Ton Ton, the Dog Who Saved Hollywood' (1976), waarin hij een bijrol vertolkte.

'Tarzan', ...dat was en is nog steeds Johhny Weissmuller.	Tarzan en Jane, hier met Maureen O'Sullivan (zes films)...	...met Brenda Joyce (4 films)

Johnny Sheffield als 'Boy'	Tarzan en zijn beruchte kreet.	...met Jane, Boy en Cheeta.

Johnny als Jungle Jim.	Johnny Weissmuller's graf op het Jardines del Tiempo (Gardens of Time) kerkhof juist buiten Acapulco, Mexico.

Trivia :

* Johnny Weissmuller kon bijna niet deelnemen aan de Olympische Spelen 1924, omdat hij met uitsluiting bedreigd werd vóór de Spelen nog maar begonnen waren. Het Olympisch team bevond zich in een zeer traag rijdende trein, toen een fietser obsceniteiten naar de atleten slingerde. Johnny sprong van de trein, sloeg de kerel van zijn fiets, haalde die fiets even door de mangel en sprong terug op de trein. Het Olympisch Comité van de VS moest bij de locale en Olympische autoriteiten voor hem druk pleiten om hem te laten blijven. Zij slaagden daarin en de geschiedenis kon zijn gang gaan.

* Weissmuller verbleef in Cuba in de periode van de Cubaanse revolutie. Hij en zijn vrienden waren aan het golf spelen, toen zij plots omringd werden door een groep soldaten van Fidel Castro, die hen wouden ontvoeren of nog erger misschien. Blijk gevend van tegenwoordigheid van geest, gaf Weissmuller onmiddellijk een demonstratie van zijn beruchte, en door hem geïntroduceerde, Tarzankreet ten beste. De soldaten herkenden hem daarop onmiddellijk en waren in de wolken om de legendarische Tarzan te ontmoeten. Zij escorteerden hem en zijn vrienden naar een veilige omgeving

* Wanneer Weissmuller geïntroduceerd werd met de eerste Cheeta voor zijn Tarzanfilms (hij werkte met 8 chimpansees), raadde de trainer hem aan geen schrik van het dier te vertonen of de chimpansee zou hem aanvallen. Wanneer Weissmuller, gekleed in zijn lendendoek en jachtmes, naar het dier toeging, ontblootte het zijn tanden, gromde naar hem en viel naar hem uit alsof hij wou aanvallen. Weissmuller nam het mes uit de schede en hield het voor de neus van de chimp, om hem dat goed te laten zien en te laten ruiken. Dan gaf hij met het handvat van het mes het dier een rake slag op de zijkant van zijn hoofd. Hij stak zijn mes terug in de schede en strekte zijn hand uit naar de chimp. Die keek dreigend naar hem, ontblootte opnieuw zijn tanden, maar wijzigde toen plots zijn gedrag, grijnsde naar Weissmuller, sprong op en omhelsde hem. Weissmuller had later nooit verdere problemen met de chimp (in tegenstelling tot andere leden van de cast of de crew) en het dier volgde hem overal als een puppy gedurende al de films die zij tezamen draaiden.