Wereldbeker Chili 1962

Groep A

Groep B

Groep C

Groep D

Colombia
Joegoslavië
Sovjet-Unie
Uruguay

Chili
Italië
West-Duitsland
Zwitserland

Brazilië
Mexico
Spanje
Tsjecho-Slowakije

Argentinië
Bulgarije
Engeland
Hongarije

De officiële bal 'Crack', gebruikt op de Wereldbeker 1962.

Zuid-Amerika kon en mocht de organisatie van de zevende Wereldbeker niet ontgaan. Er diende een keuze gemaakt tussen Argentinië en Chili. Twee jaar eerder was Chili door een reeks zware aardbevingen getroffen. "Geef ons de Wereldbeker want wij hebben niets anders" betoogden de Chilenen bij de FIFA en ze kregen hun zin. Chili hield te midden van de puinhopen en de dure wederopbouw vast aan de eervolle opdracht. Het schema van de voorbereiding op de Mundial werd strikt gevolgd en alles was op tijd klaar.

Voor de Wereldbeker in Chili 1962 bleef de vernieuwing in de Hongaarse ploeg doorgaan. Alleen Grosics Gyula bleef over van wat ooit het Golden Team geweest was. De ploeg bereikte, na mooie overwinningen tegen Engeland, Bulgarije en Argentinië, de kwartfinales, waarin verloren werd van Tsjecho-Slowakije met 1-0 en eindigde zo 5de op16 ploegen. Puskas speelde nu aan de zijde van Di Stefano voor Spanje. Dé favoriet was echter Brazilië, dat zijn titel verdedigde met negen spelers van de ploeg uit 1958, maar dat in zijn tweede wedstrijd, tegen Tsjecho-Slowakije, Pélé voor de rest van het tornooi verloor.
Op 17 juni 1962 zou Brazilië voor de tweede opeenvolgende maal Wereldkampioen worden, door Tsjecho-Slowakije in de finale met 3-1 te verslaan. Deze Wereldbeker had echter weinig hoogtepunten gekend en het spel was van een bedenkelijk niveau. De wil om te winnen had plaats moeten maken voor de angst om te verliezen.
Topschutter van het tornooi werden: Manoel Garrincha (Brazilië), Edivaldo Neto Vava (Brazilië), Valentin Ivanov (Sovjet-Unie), Leonel Sanchez (Chili), Albert Flórián (Hongarije) en Drazan Jerkovic (Joegoslavië) met elk 4 doelpunten.

De Hongaarse selectie, nog steeds onder leiding van trainer Bároti Lajos, omvatte volgende spelers:
Albert Flórián (4/4), Fenyvesi Máté (3/0), Göröcs János (1/0), Grosics Gyula (3/0 GK), Ilku I István (1/0 GK), Kuharszki Béla (1/0), Mátrai Sándor (4/0), Mészöly Kálmán (4/0), Rákosi Gyula (4/0), Sándor Károly (3/0), Sárosi László (4/0), Sipos Ferenc (4/0), Solymosi Ernõ (4/1) en Tichy Lajos (4/3).
Bodor László (0/0), Farkas János (0/0), Ihász Kálmán (0/0), Menczel István (0/0), Monostori II Tivadar (1/0), Nagy István (0/0), Sóvári Kálmán (0/0) en Szentmihályi Antal (0/0 GK).
(tussen haakjes: aantal gespeelde matchen/doelpunten).

	Postzegelblaadje uitgegeven door Hongarije voor het WK 1962.
Het Estadio Nacional de Chile waar de finale in 1962 gespeeld werd.

Kwalificatie ronde (Groep 4)

16 april 1961: Hongarije 2-0 Oost-Duitsland
30 april 1961: Nederland 0-3 Hongarije
10 september 1961: Oost-Duitsland 2-3 Hongarije
22 oktober 1961: Hongarije 3-3 Nederland

Bondstrainer Bároti Lajos.

GROSICS Gyula   MÁTRAI Sándor   SÁROSI László   SIPOS Ferenc   SOLYMOSI Ernõ                MÉSZÖLY Kálmán   RÁKOSI Gyula   ALBERT Flórián   TICHY Lajos   SÁNDOR Károly   FENYVESI Máté

Wedstrijden van Hongarije op het toernooi in Chili :

•  De eerste match in de eerste ronde, Estadio Braden, Rancagua, op 31 mei tegen Engeland, winst met 2-1.
Opstelling Hongarije: Grosics Gyula, Mátrai Sándor, Sárosi László, Solymosi Ernõ, Mészöly Kálmán, Sipos Ferenc, Sándor Károly, Rákosi Gyula, Albert Flórián, Tichy Lajos en Fenyvesi Máté.
Opstelling Engeland: Ron Springett, James Armfield, Ramon Wilson, Bobby Moore, Maurice Norman, Ron Flowers, Bryan Douglas, Jimmy Greaves, Gerald Hitchens, Johnny Haynes, Bobby Charlton (Coach: Walter Winterbottom).
Doelpunten: 15' Tichy 1-0, 60' Flowers 1-1 (pen.), 75' Albert Flórián 2-1.
Scheidsrechter: Leo Horn (Nederland).

De Engelsen, met manager Walter Winterbottom, bezig aan zijn vierde en laatste wereldbeker, waren getipt als winnaar van hun poule. Maar in hun eerste wedstrijd, onder leiding van de Nederlandse scheidsrechter Leo Horn, konden zij niet beletten een valse start te maken tegen Hongarije. Bij de Hongaren herinnerde alleen doelman Grosics Gyula nog aan de wonderploeg van de jaren vijftig. In de spits excelleerde Albert Flórián, wiens stijl overeen kwam met Hidegkuti. Tichy zorgde met een van zijn kanonkogels voor 1-0, mede dankzij een weifelende doelman Ron Springett. Uit een strafschop, na een handsbal van Mészöly, egaliseerde de kalende Ron Flowers de stand. Maar een kwartier voor het einde soleerde Albert naar de 2-1.

De Bulgaarse doelman Georgi Naidenov haalt nog maar eens de bal uit zijn netten.

•  De tweede match in de eerste ronde, Estadio Braden, Rancagua, op 3 juni tegen Bulgarije, winst met 6-1.
Opstelling Hongarije: Ilku I István, Mátrai Sándor, Sárosi László, Solymosi Ernõ, Mészöly Kálmán, Sipos Ferenc, Sándor Károly, Göröcs János, Albert Flórián, Tichy Lajos en Fenyvesi Máté.
Opstelling Bulgarije: Georgi Naidenov, Kiril Rakarov, Ivan Dimitrov, Stojan Kotov, Dimitar Kostov, Nikola Kovachev, Ivan Kolev, Petar Velichkov, Georgi Sokolov, Georgi Asparkhov en Dinko Dermendjev (Coach: Georgi Pachedzhiev).
Doelpunten: 1' Albert Flórián 1-0, 6' Albert Flórián 2-0, 8' Tichy Lajos 3-0, 12' Solymosi Ernõ 4-0, 58' Albert Flórián 5-0, 64' Sokolov 5-1, 70' Tichy Lajos 6-1.
Scheidsrechter: Juan Gardeazábal (Spanje).

De Hongaren konden zich in deze match uitleven: 6-1 met drie doelpunten van Albert.

Na de wedstrijd Hongarije-Argentinië stond de eindstand op 0-0.

•  De derde match in de eerste ronde, Estadio Braden, Rancagua, op 6 juni tegen Argentinië, gelijkspel 0-0.
Opstelling Hongarije: Grosics Gyula, Mátrai Sándor, Sárosi László, Solymosi Ernõ, Mészöly Kálmán, Sipos Ferenc, Kuharszki Béla, Göröcs János, Monostori II Tivadar, Tichy Lajos en Rákosi Gyula.
Opstelling Argentinië: Rogelio Dominguez, Ramos Delgado, Silvio Marzolini, Flórián Alberto Sainz, Frederico Sacchi, Hector Facundo, Martin Pando, Marcelo Pagani, Vladislao Cap, Juan Oleniak en Mario Gonzalez (Coach: Juan Carlos Lorenzo).
Doelpunten: geen.
Scheidsrechter: Arturo Yamasaki (Peru).

Coach Bároti Lajos gunde scherpschutter Albert Flórián rust tegen Argentinië. Het resultaat van deze ingreep was misschien wel bepalend voor een 0-0 gelijkspel en de kwartfinale werd bereikt. De match werd door minder dan 8.000 toeschouwers bijgewoond.

•  Kwartfinale, Estadio Braden, Rancagua, op 10 juni tegen Tsjecho-Slowakije, met 1-0 verloren.
Opstelling Hongarije: Grosics Gyula, Mátrai Sándor, Sárosi László, Solymosi Ernõ, Mészöly Kálmán, Sipos Ferenc, Sándor Károly, Rákosi Gyula, Albert Flórián, Tichy Lajos en Fenyvesi Máté.
Opstelling Tsjecho-Slowakije: Viliam Schrojf, Jan Lalá, Ladislav Novák, Svatopluk Pluskal, Jan Popluhár, Josef Masopust, Tomas Pospichal, Adolf Scherer, Andrei Kvašnák, Josef Kadraba, Josef Jelinek (Coach: Rudolf Vytlačil).
Doelpunten: 12' Scherer 1 -0.
Scheidsrechter: Nickolai Latichev (Sovjet-Unie).

Doelman Schrojf van Tsjecho-Slowakije, die Hongarije uit de halve finales hield.

In Rancagua strandde het meer aanvallende Hongarije op doelman Schrojf van Tsjecho-Slowakije. Hij spijkerde zijn doel hermetisch dicht. De Russische arbiter Nicolai Latychev, nadien uitverkoren voor de finale, verleende assistentie door een treffer van Tichy wegens obscuur offside af te keuren. Spits Scherer verraste de Hongaarse goalie Grosics al in de twaalfde minuut met een diagonaal schot. Het zou bij die 1-0 blijven en werden de Hongaren ongelukkiglijk verslagen door de Tsjecho-Slowaken. Ze zagen ook al niet minder dan vier doelpogingen op de paal belanden.

Verdere resultaten op het toernooi in Chili:

De finale van het wereldkampioenschap voetbal 1962 was de 7e editie van de voetbalwedstrijd die gespeeld werd in het kader van het FIFA Wereldkampioenschap. De wedstrijd vond plaats op 17 juni 1962 tussen Brazilië en Tsjecho-Slowakije. De finale werd gespeeld in het Estadio Nacional in Santiago en Braziliê werd er Wereldkampioen, terwijl Tsjecho-Slowakije de Zilveren medaille kreeg. Door tweemaal in de fout te gaan hielp Schrojf ditmaal de tegenstrever aan de overwinning.
Voor het Brons versloeg Chili Joegoslavië met 1-0.

•  De Finale op 17 juni : Brazilië - Tsjecho-Slowakije (Stadio Nazionale PNF, Rome).
Opstelling Brazilië: Gilmar, Djalma Santos, Mauro Ramos, Zózimo, Nílton Santos, Zito, Didi, Garrincha, Mário Zagallo, Vavá en Amarildo (Coach: Aymoré Moreira).
Opstelling Tsjecho-Slowakije: Viliam Schrojf, Jiří Tichý, Jan Popluhár, Svatopluk Pluskal, Ladislav Novák, Tomáš Pospíchal, Andrej Kvašnák, Josef Masopust, Josef Jelinek, Adolf Scherer en Josef Kadraba (Coach: Rudolf Vytlačil).
Doelpunten: 15' Masopust (0-1), 17' Amarildo (1-1, 69' Zito (1-2), 78' Vavá (3-1)
Scheidsrechter: Nickolai Latichev (Sovjet-Unie).

Brazilië Wereldkampiopen 1962: (Rechtstaand L/R) Djalma Santos (Djalma Pereira Dias dos Santos), Zito (Jose Ely de Miranda), Gilmar (Gylmar dos Santos Neves), Zózimo (Zózimo Alves Calazães), Nilton Santos (Nilton dos Reis Santos) en Mauro Ramos (Mauro Ramos de Oliveira); (Gehurkt) Garrincha (Manuel Francisco dos Santos), Didi (Valdir Pereira), Vava (Edvaldo Izídio Neto), Amarildo (Amarildo Tavares da Silveira) en Zagallo (Mário Jorge Lobo Zagallo).

Tsjecho-Slowakije Zilver 1962, (Staand L/R) Jan Lála, Josef Masopust, Ján Popluhár, Viliam Schroiff, Svatopluk Pluskal; (Gehurkt) Tomáš Pospíchal, Adolf Scherer, Josef Kadraba, Josef Jelinek, Andrej Kvašnák en Ladislav Novák.

Chili Brons 1962: Rechtstaand L/R: Humberto Cruz, Raúl Sánchez, Eladio Rojas, Adán Godoy, Manuel Rodríguez en Luis Eyzaguirre. Gehurkt : Jaime Ramirez, Jorge Toro, Carlos Campos, Armando Tobar en Leonel Sánchez.	Hongarije vijfde in 1962: Rechtstaand L/R: Sipos Ferenc, Sárosi László, Tichy Lajos, Albert Flórián, Mátrai Sándor en Solymosi Ernõ. Gehurkt : Sándor Károly, Göröcs János, Ilku I István, Mészöly Kálmán en Fenyvesi Máté.

De Slag van Santiago Het toernooi zal toch een zwarte vlek met zich blijven meedragen door de 'Batalla de Santiago' (De slag van Santiago). Op 2 juni 1962 speelden Chili en Italië in het Estadio Nacional de Santiago tegen elkaar in poule 2 van het Wereldkampioenschap in Chili. De wedstrijd gaat de boeken in als een van de meest gewelddadige van de geschiedenis. De spanning tussen de 2 ploegen was al voor de wedstrijd behoorlijk opgelopen. Dat kwam mede doordat 2 Italiaanse journalisten vlak voor het WK Santiago hadden beschreven als een vuile, vieze stad vol armoede en hoeren. Dat viel slecht bij de Chilenen. Hun land was een paar jaar daarvoor getroffen door de zwaarste aardbeving ooit gemeten (9,5 op de schaal van Richter) en Santiago was nog aan het bijkomen van alle schade die dat had aangericht. Dat de journalisten zo lomp waren geweest die omstandigheden in hun reportage niet mee te nemen, schoot hen in het verkeerde keelgat. Tijdens de wedstrijd werd de Italiaanse middenvelder Ferrini al na 12 minuten van het veld gestuurd na een grove overtreding, maar hij weigerde. Hij moest door een politie-escorte worden afgevoerd. Vervolgens werden er door de hele wedstrijd verschillende trappen, slagen en kopstoten uitgedeeld. De Chileense Leonel Sanchez brak zelf de neus van een Italiaanse speler, maar werd er niet afgestuurd. Uiteindelijk werd alleen de Italiaan Mario David nog weggestuurd. Uiteindelijk won het thuisland de wedstrijd met 2-0. Het van het veld afsturen was in die tijd een zeer zware, niet vaak uitgevoerde sanctie. Dat kwam omdat het fenomeen gele of rode kaart toen nog niet bestond. Vast niet geheel toevallig was het juist de scheidsrechter van deze wedstrijd die het kaartensysteem een paar jaar later uitvond. Het werd vanaf toen makkelijker om bij te houden hoe gemeen en onsportief een wedstrijd was. De Batalla de Santiago tussen Chili en Italië op 2 juni 1962, met op de afbeelding rechts Giorgio Ferrini die onder politiebegeleiding van het veld moest verwijderd worden na een zware overtreding, betraft door Engelse scheidsrechter Ken Aston.