WK 1970

Mexico was in 1970 gastheer van het negende wereldkampioenschap voetbal, zoals zes jaar eerder, op 8 oktober 1964, besloten tijdens een FIFA-congres in Tokio. Aan de voorronden deden zeventig landen mee. De loting voor de eindronde had plaats op 10 januari 1970 in Mexico-Stad. Het toernooi zelf begon op 31 mei en eindigde op 21 juni. Het toernooi kende enkele vernieuwende spelregels. Voor het eerst werden wisselspelers toegestaan, maximaal twee per team. Het systeem van gele en rode kaarten werd hier voor het eerst officieel toegepast. Brazilië werd voor de derde keer wereldkampioen, met een team waarin Pelé zijn vierde WK beleefde. Het toernooi werd in tegenstelling tot de twee voorgaande edities gekenmerkt door aanvallend spel. Er werd geen enkele rode kaart uitgedeeld. De halve finale tussen West-Duitsland en Italië staat in Duitsland bekend als het Jahrhundertspiel en in Italië als de Partita del secolo: de Wedstrijd van de eeuw. In het Aztekenstadion in Mexico-Stad zagen ruim 100.000 toeschouwers Italië winnen met 4-3; vijf doelpunten vielen in de verlenging. Ter herinnering aan de wedstrijd werd aan de buitenzijde van het stadion een plaquette aangebracht.

Hongarije geraakte pas uitgeschakeld voor deelname aan het Wereldkampioenschap in Mexico, nadat Hongarije en Tsjecho-Slowakije een (waarom niet met heen- en terug?) beslissingswedstrijd nodig hadden om uit te maken wie naar Mexico mocht. In de directe confrontaties was Hongarije sterker gweest, maar door een nederlaag tegen de Denen hadden beide landen evenveel punten. Nochtans had Hongarije daarnaast ook nog het betere doelsaldo en meer doelpunten gescoord. De toenmalige reglementering terzake besliste anders!
In Marseille troefde een fysiek en hard spelend Tsjechoslowakije de Hongaren af: 4-1. Het was voor het eerst sinds 1954 dat de Hongarije zich niet plaatste voor een WK en het was het einde van een vooraanstaande rol van het Hongaarse team in Europa.

De onderscheiden selecties van Hongarije voor de kwalificatiewedstrijden omvatten volgende spelers, onder leiding van trainer Sós Károly:
Albert Flórián (3/1), Bene Ferenc (7/6), Dunai Antal (5/3), Dunai Ede (1/0), Farkas János (3/1), Fazekas László (6/1), Göröcs János (5/0), Halmosi Zoltán (3/1), Ihász Kálmán (5/0), Juhász István (2/0), Káposzta Benő (4/0), Kelemen József (3/0), Kocsis Lajos (3/2), Kozma Mihály (2/0), Mészöly Kálmán (5/0), Noskó Ernő (2/0), Páncsics Miklós dr. (5/0), Puskás Lajos (3/1), Szentmihályi Antal (6/0), Szőke István (1/0), Szűcs Lajos (6/1), Tamás Gyula (1/0), Zámbó Sándor (7/0)
(tussen haakjes: aantal gespeelde matchen/doelpunten)

Kwalificatie ronde (Groep 2)

25 mei 1969: Hongarije - Tsjecho-Slowakije 2 – 0
8 juni 1969: Ierland - Hongarije 1 – 2
15 juni 1969: Denemarken - Hongarije 3 – 2
14 september 1969: Tsjecho-Slowakije - Hongarije 3 – 3
22 oktober 1969: Hongarije - Denemarken 3 – 0
5 november 1969: Hongarije - Ierland 4 – 0

• De eerste match in de kwalificatieronde, op 25 mei 1969 tegen Tsjecho-Slowakije, winst met 2-0, Népstadion in Budapest (72.938 toeschouwers).

Opstelling Hongarije: Szentmihályi Antal, Káposzta Benő, Mészöly Kálmán, Noskó Ernő (19' Farkas János), Páncsics Miklós dr., Albert Flórián, Szűcs Lajos, Szőke István (52' Fazekas László), Bene Ferenc, Dunai Antal en Zámbó Sándor (Coach: Sós Károly)
Opstelling Tsjecho-Slowakije: Vencel Alexander, Dobiaš Karol (8' Pivarník Ján), Plass František, Horváth Sándor, Zlocha Ján, Szikora György, Kuna Ladislav, Veselý Bohumil, Jokl Karol, Adamec Jozef en Kabát Dušan (Coach: Marko Jozef).
Doelpunten: 12' Dunai Antal 1 - 0, 89' Albert Flórián 2 - 0

Discussie tussen Hongaren en Tsjecho-Slowaken.

De Hongaarse spelers (in donkere trui) Káposzta (2), Albert en Zámbó (11) trachten de Tsjecho-Slowaakse spelers Adamec, Plass en Szikora te kalmeren wanneer Kabát op de grond gewerkt werd.

Het programma voor Ierland-Hongarije op 8 juni 1969.

• De tweede match in de kwalificatieronde, op 8 juni 1969 tegen Ierland, winst met 1-2, Dalymount Park in Dublin (17.286 toeschouwers).

Opstelling Hongarije: Szentmihályi Antal, Káposzta Benő, Mészöly Kálmán, Szűcs Lajos, Ihász Kálmán, Göröcs János, Albert Flórián, Zámbó Sándor, Bene Ferenc, Dunai Antal en Kozma Mihály (70' Farkas János) (Coach: Sós Károly)
Opstelling Ierland: Kelly Alan, Brennan Shay, Finucane Al, Mulligan Paddy, Dunne Anthony, Peter Conway, Jimmy Dunphy, Eamon Leech, Mick Hurley, Charles (46' O'Neill Frank), Rogers Eamonn en Givens Don (Coach: selectiecommissie).
Doelpunten: 24' Dunai Antal 0 - 1, 80' Bene Ferenc 1 - 2

Het programma voor Denemarken-Hongarije op 15 juni 1969.

• De derde match in de kwalificatieronde, op 15 juni 1969 tegen Denemarken, verlies met 3-2, Idrætsparken in Kopenhagen (29.957 toeschouwers).

Opstelling Hongarije: Szentmihályi Antal, Káposzta Benő, Mészöly Kálmán, Szűcs Lajos, Páncsics Miklós dr., Juhász István, Göröcs János, Albert Flórián (37' Dunai Ede), Bene Ferenc, Dunai Antal (35' Zámbó Sándor) en Farkas János (Coach: Sós Károly)
Opstelling Denemarken: Engedal Knud, Larsen Jan, Jensen Henning Munk, Møller Niels, Nielsen Torben, Michaelsen Allan, Sørensen Leif, Le Fevre Ulrik, Jensen Bent, Sørensen Ole en Madsen Ole (Coach: Hansen John en From Henry).
Doelpunten: 4' Sørensen Ole 1 - 0, 6' Bene Ferenc 1 - 1, 36' Le Fevre Ulrik 2 - 1, 39' Farkas János 2 - 2, 63' Madsen Ole 3 - 2

• De vierde match in de kwalificatieronde, op 14 september 1969 tegen Tsjecho-Slowakije, gelijkspel met 3-3, Stadion Sparty na Letné in Praag (33.907 toeschouwers).

Opstelling Hongarije: Szentmihályi Antal, Páncsics Miklós dr., Káposzta Benő, Mészöly Kálmán (55' Juhász István), Szűcs Lajos, Ihász Kálmán, Fazekas László (75' Puskás Lajos) Göröcs János, Zámbó Sándor, Bene Ferenc en Dunai Antal (Coach: Sós Károly)
Opstelling Tsjecho-Slowakije: Viktor Ivo, Pivarník Ján, Plass František (46' Hrvinák Vladimír), Horváth Sándor, Hagara Vladimír, Szikora György (51' Pollák Jaroslav) Kvašňák Andrej, Kuna Ladislav, Veselý Bohumil, Adamec Jozef en Čapkovič Ján (Coach: Marko Jozef).
Doelpunten: 9' Bene Ferenc 0 - 1, 26' Hagara Vladimír 1 - 1, 37' Dunai Antal 1 - 2, 48' Fazekas László 1 - 3, 51' Kvašňák Andrej 2 - 3, 77' Kuna Ladislav 3 - 3

Het Hongaars nationaal elftal voor de wedstrijd tegen Tsjecho-Slowakije op 14-9-1969 (3-3).

• De vijfde match in de kwalificatieronde, op 22 oktober 1969 tegen Denemarken, winst met 3-0, Népstadion in Budapest (32.852 toeschouwers).

Opstelling Hongarije: Szentmihályi Antal, Kelemen József, Páncsics Miklós dr., Szűcs Lajos, Ihász Kálmán, Halmosi Zoltán, Zámbó Sándor, Fazekas László, Kocsis Lajos, Bene Ferenc en Kozma Mihály (Coach: Sós Károly)
Opstelling Denmarken: Poulsen Kaj, Møller Niels, Larsen Jan, Jensen Henning Munk, Nielsen Erik, Nielsen Torben, Madsen Per (77' Præst Kurt), Michaelsen Allan, Thorst Kjeld (65' Kjærsgaard Flemming), Jensen Bent en Larsen Steen Rømer (Coach: Hansen John en From Henry).
Doelpunten: 14' Bene Ferenc 1 - 0, 29' Szűcs Lajos 2 - 0, 87' Bene Ferenc 3 - 0

De Hongaarse selectie voor Hongarije-Ierland op 5 nov. 1969.

• De zesde match in de kwalificatieronde, op 5 november 1969 tegen Ierland, winst met 4-0, Népstadion in Budapest(23.602 toeschouwers).

Opstelling Hongarije: Tamás Gyula, Kelemen József, Páncsics Miklós dr., Ihász Kálmán, Halmosi Zoltán, Göröcs János (68' Kocsis Lajos) Szűcs Lajos, Fazekas László, Bene Ferenc, Dunai Antal (46' Puskás Lajos) en Zámbó Sándor (Coach: Sós Károly)
Opstelling Ierland: Kelly Alan, Brennan Shay, Kinnear Joe, Dempsey John, Mulligan Paddy, Dunne Anthony Peter, Dunphy Eamon, Conway Jimmy, Rogers Eamonn, Conroy Terry (40' Treacey Ray) en Givens Don (Coach: Meagan Mick).
Doelpunten: 30' Halmosi Zoltán 1 - 0, 50' Bene Ferenc 2 - 0, 68' Puskás Lajos 3 - 0, 84' Kocsis Lajos 4 - 0

BESLISSENDE WEDSTRIJD

• De zevende (beslissende) match in de kwalificatieronde, op 3 december 1969 tegen Tsjecho-Slowakije, verlies met 4-1, Stade Velodrome in Marseille (Frankrijk) (7.857 toeschouwers).

Opstelling Hongarije: Szentmihályi Antal, Kelemen József, Mészöly Kálmán, Noskó Ernő, Ihász Kálmán, Halmosi Zoltán, Göröcs János (61' Kocsis Lajos), Fazekas László, Bene Ferenc, Farkas János (61' Puskás Lajos) en Zámbó Sándor (Coach: Sós Károly)
Opstelling Tsjecho-Slowakije: Viktor Ivo (90' Vencel Alexander), Pivarník Ján, Migas Václav, Horváth Sándor, Hagara Vladimír, Kuna Ladislav (46' Pollák Jaroslav), Kvašňák Andrej, Veselý František, Petráš Ladislav, Adamec Jozef en Jokl Karol (Coach: Marko Jozef).
Doelpunten: 43' Kvašňák Andrej (strafschop 1-0), 59' Veselý František (2-0), 65' Adamec Jozef (3-0), 81' Jokl Karol (4-0), 90' Kocsis Lajos (strafschop 4-1)

Het team van Tsjecho-Slowakije in Marseille op 3 december 1969.
(staand van links naar rechts): Adamec, Viktor, Kuna en Migas en Hagara,
(gehurkt) F. Veselý, Petráš, Kvašňák, Pivarník, Jokl en Horváth.

Resultaten op het toernooi in Mexico:

Het Estadio Azteca in Mexico waar de WK-finale van 1970 gespeeld werd.

De bal gebruikt op het WK70, de Adidas Telstar.

De finale van het wereldkampioenschap voetbal 1970 was de 9e editie van de voetbalwedstrijd die gespeeld werd in het kader van het FIFA Wereldkampioenschap. De wedstrijd vond plaats op 21 juni 1970 tussen Italië en Brazilië en werd gespeeld in het Aztekenstadion in Mexico City.
Het was vooraf een confrontatie tussen de ploeg met de beste verdediging en de ploeg met de beste aanval. Het aanvallende team had het eerst succes, Brazilië scoorde via een geweldige kopgoal van Pelé. De Italianen profiteerden van een fout van Clodoaldo, die de bal zomaar inleverde bij Boninsegna. In de tweede helft bleek de Braziliaanse aanval veel te sterk, Gérson scoorde vanaf afstand en Jairzinho deed wat hij elke wedstrijd in Mexico deed: scoren. Het mooiste doelpunt was de vierde: een doelpunt over veel schijven, Pelé legde de bal klaar voor de aanstormende aanvoerder Carlos Alberto: 4-1. Bondscoach Mário Zagallo werd de eerste die wereldbeker als speler en als trainer won.
Het was vooral een zege van het aanvallende voetbal, een verademing na de WK's van 1962 en 1966, waar vooral verdedigend voetbal en grof geweld domineerde. Opvallend was het verschil tussen de aanval en de labiele verdediging, waar doelman Felix vooral opviel door blunders en zenuwachtig gedrag, Felix was dan ook een buitensporige roker. De aanval was echter van grote klasse, alleen voor Pelé was het zijn laatste WK-duel.
Brazilië won de Jules Rimet Cup voor de derde keer en mocht de Cup houden, later zou de cup kwijt raken en nooit meer terug gevonden worden.

Kwartfinales
.datum	wedstrijd	uitslag
14 juni 1970	Sovjet-Unie - Uruguay	0-1 n.v.
	Italië - Mexico	4-1
	Brazilië - Peru	4-2
	West-Duitsland - Engeland	3-2 n.v.

Halve finales
.datum	wedstrijd	uitslag
17 juni	Uruguay - Brazilië	1-3
17 juni	Italië - West-Duitsland	4-3 n.v.

Bronzen Finale
.datum	wedstrijd	uitslag
20 juni	Uruguay - West-Duitsland	0-1

Finale Wereldbeker
.datum	wedstrijd	uitslag
21 juni	Brazilië - Italië	4-1

• De Finale op 21 juni: Brazilië - Italië 4-1 (Estadio Azteca, Mexico City).
Opstelling Brazilië: Félix, Carlos Alberto, Brito, Wilson Piazza, Everaldo, Jairzinho, Gérson, Clodoaldo, Rivelino, Pelé en Tostão (Coach: Mário Zagallo).
Opstelling Italië: Enrico Albertosi, Tarcisio Burgnich, Roberto Rosato, Pierluigi Cera, Giacinto Facchetti, Giancarlo De Sisti, Mario Bertini (75' Antonio Juliano), Sandro Mazzola, Angelo Domenghini, Luigi Riva en Roberto Boninsegna (84' Gianni Rivera) (Coach: Ferruccio Valcareggi).
Doelpunten: 18' Pelé (1-0), 37' Boninsegna (1-1), 68' Gérson Goal (2-1), 71' Jairzinho (3-1), 86' Carlos Alberto (4-1)
Scheidsrechter: Rudi Glöckner (DDR)

	Landen	Medailles	Matchen	Winst	Verlies	Gelijk	Goals voor	Goals tegen	+/-	Punten
1	Brazilië	Goud	6	6	0	0	19	7	+12	12
2	Italië	Zilver	6	3	1	2	10	8	+2	8
3	West-Duitsland	Brons	6	2	1	0	17	10	+7	10
4	Uruguay		6	2	3	1	4	5	-1	5
10	België		3	1	2	0	4	5	-1	2


*Brazilië Wereldkampioen 1970:* (staand L/R) Carlos Alberto, Brito, Wilson Piazza, Félix, Clodoaldo en Everaldo, (gehurkt) Jairzinho, Gérson, Tostão, Pelé en Rivellino.	*Italië, Zilveren medaille 1970 vóór een wedstrijd.* (staand L/R) Enrico Albertosi, Roberto Boninsegna, Roberto Rosato, Giacinto Facchetti, Angelo Domenghini en Luigi Riva (gehurkt) Sandro Mazzola, Mario Bertini, Giancarlo De Sisti, Pierluigi Cera en Tarcisio Burgnich.


*West-Duitsland Bonzen medaille in 1970, met ondermeer* (staand van links naar rechts): Uwe Seeler (1ste), Sepp Maier (2de), Heinz Schnellinger (3de), Franz Beckenbauer (4de), Gerd Müller (6de) en Bertie Vogts (11de).	*België in Mexico 1970 (10de).* (staand L/R): Georges Heylens, Christian Piot, Nico Dewalque, Léon Jeck, Jean Dockx en Jean Thissen, (gehurkt) Léon Semmeling, Wilfried Van Moer, Johan Devrindt, Paul Van Himst en Odilon Poleunis.