Zondag 18-9-2011
Zondag was het dan tijd om de andere helft van Budapest, namelijk Buda, een bezoek te brengen. Via de befaamde Kettingbrug (Széchenyi Iánchíd), staken wij de Donau over. Het is de oudste brug over de Donau in de Budapest. Ze is de vijfde brug, als men stroomafwaarts gaat. Zij is 330 meter lang en 15,8 meter breed, en genoemd naar graaf Széchenyi István, de man die het initiatief tot de bouw nam. De Kettingbrug werd tussen 1839 en 1849 gebouwd naar een ontwerp van de Brit William Tierney Clark, terwijl de leiding van de bouw in handen was van zijn naamgenoot Adam Clark. In januari 1945 bliezen Hitlers troepen de brug op om de opmars van de Russische troepen onder leiding van maarschalk Semjon Timosjenko te vertragen. In 1949 was ze weer in haar oorspronkelijke vorm opgebouwd.

Verder waren er op de paleissite nog tal van prachtwerken te bekijken, zoals de Matthiasfontein (Mátyás kút), op de binnenplaats van het paleis, ontworpen in 1904 door Stróbl Alajos. Hij toont koning Mátyás (Matthias) Corvinus en zijn geliefde Ilonka. Het beeld is geïnspireerd op een 19de-eeuwse ballade van de dichter Vörösmarty Mihály, waarbij volgens het verhaal koning Mátyás tijdens een jachtpartij een mooi pachtermeisje ontmoet, dat verliefd op hem wordt.
Er is ook nog de Leeuwenpoort (Oroszlános udvar) die naar een binnenhof van het paleis leidt. De poort dankt zijn naam aan de vier leeuwen die hem bewaken. Ze werden in 1901 door Fadruz János ontworpen.

Hoewel de Matthiaskerk oudere elementen bezit (als Onze-Lieve-Vrouw-parochiekerk gebouwd tussen 13de en 15de eeuw), werd de kerk naar Matthias Corvinus genoemd, die de haar sterk vergrootte en verfraaide. Veel oorspronkelijke details verdwenen toen de Turken de kerk in 1541 veranderden in de Grote Moskee en de hoge kerktoren als minaret gebruikten. In de loop van de tijd werd de kerk bijna geheel verwoest, maar werd in 1873-1896 door Frigyes Schulek in neogotische stijl gerestaureerd. Een mooi portaal aan de zuidelijke gevel bedekt een oorspronkelijk gotisch portaal uit de 14de eeuw.
Op het Heilige Drie-eenheidplein (Szentháromság tér), dat het centrum vormt van de Oude Stad, staat de barokke Heilige Drie-eenheidzuil uit 1730-1716 van Philipp Ungleich, die de slachtoffers van de pestepidemieën herdenkt die de inwoners van Budapest in 1691 en 1709 troffen. Op de top staat een schitterende compositie van de Heilige Drie-eenheid.



Het Vissersbastion werd in neoromaanse stijl ontworpen door Frigyes Schulek in 1895. Het is een fantastisch gebouw dat, de naam ten spijt, nooit een defensieve rol vervulde. Het staat op de plaats van de oude vestingwallen van Buda en een middeleeuws plein waar ooit vis werd verkocht. Het bastion met de met krullen versierde trappen, afbeeldingen van sprookjesfiguren, vijf torentjes en een hoofdtoren met verscheidene verdiepingen, lijkt een beetje op een huwelijkstaart. De kegelvormige torens verwijzen naar de nomadententen van de vroege Magyaren. Het bastion biedt een fraai uitzicht op de Donau en op Pest.
Voor het Vissersbastion staat een standbeeld van St.-István, de koning die in Hongarije het christendom introduceerde.




Na talloze trappen afgedaald te hebben, kwamen wij in de buurt Víziváros (Waterstad), die zich uitstrekt tussen de Burchtheuvel en de Donau, in noordelijke richting langs de rivier van de Kettingbrug tot Margit körút. Dit gebied kreeg zijn naam in de middeleeuwen als gevolg van de voortdurende overstromingen. Het Batthyániplein (Batthyány tér) is er een van de interessantste pleinen aan de westoever van de Donau. In 1905 werd het plein naar graaf Batthány Lajos genoemd, de premier tijdens de Hongaarse opstand van 1848-1849, die door het Oostenrijkse leger werd doodgeschoten.
Aan het plein staan gebouwen in diverse stijlen. Het eind-18de-eeuwse Hikischhuis op nr. 3 is laatbarok. Opmerkelijk zijn de bas-reliëfs van de vier jaargetijden op de gevel.
De St.-Annakerk (Szent Anna templon) is de parochiekerk van Víziváros en tevens een van de mooiste uit de tijd van de barok. De oorspronkelijke architect van deze toenmalige jezuïetenkerk is onbekend. Hámon Kristóf begon in 1740 met de bouw, die na zijn dood door Nepauer Mátyás werd voltooid. Zwaar beschadigd door een aardbeving in 1763 en de ontbinding van de jezuïetenorde tien jaar later, vertraagde de voltooiing nog verder. De inwijding vond daarom pas plaats in 1805.
De hoofdingang is versierd met allegorische beelden van Geloof, Hoop en Liefde.

Na ons bezoek aan Buda keerden wij met de metro terug naar Pest, waar wij in ons in het hotel opfristen.
Nadien bezochten wij nog het Hongaars Nationaal Museum (Magyar Nemzeti Múzeum) in de Múzeum körút. Zoals wij ook konden vaststellen, is het de rijkste bron van kunstwerken die betrekking hebben op het turbulente verleden van het land. Het in 1802 opgerichte museum dankt zijn bestaan aan graaf Széchényi Ferenc, die zijn verzameling munten, boeken en documenten aan het land schonk. De steeds groeiende collectie wordt tentoongesteld in een neoclassicistisch gebouw van Pollack Mihály.
Zo konden wij ondermeer op de eerste verdieping de Kroningsmantel en de archeologische afdeling bewonderen en op de tweede verdieping bezichtigden wij een uitgebreide verzameling Hongaarse voorwerpen uit de 11de-20ste eeuw. Heel wat fraais trok aan onze ogen voorbij. Interessant was ook de afdeling gewijd aan de Hongaarse opstand van 1956.
Op de trappen voor het museum las de dichter Petõfi Sándor in 1848 voor het eerst zijn gedicht Nationaal lied, dat de opstand tegen de Habsburgers ontketende. De dichter zou in 1849 zelf om het leven komen in de strijd tegen de Oostenrijkers.
Vóór het museum staat ook nog het monument van Arany János (° 2 maart 1817 - † 22 oktober 1882, Hongaars journalist, schrijver, dichter en vertaler).

Na het bezoek aan dit prachtig museum, en na een lichte maaltijd, restte er ons die zondagavond nog slechts een bezoek te brengen aan de Staatsopera (Magyar Állami Operaház), waar wij de gelegenheid hadden om het ballet 'Een Midzomernachtsdroom' (Szentivánéji álom), gebaseerd op het toneelstuk van William Shakespeare, bij te wonen. Het was een prachtig spektakel met mooie muziek van Felix Mendelssohn en Seregi László en vertolkingen van topartiesten. De uitstekende dansers brachten het stuk met Hongaarse passie en humor op een meesterlijke choreografie.
Voor een korte inhoud van het ballet klik hier.
De Staatsopera, gelegen aan de Andrássy út, is niet alleen wereldberoemd vanwege haar akoestiek. Ook het gebouw zelf bevat zoveel pracht en praal dat het een bezoek meer dan waard is. Opmerkelijk zijn ook de marmeren Koninklijke trap en door Székely Bertalan gemaakte fresco's. Architect Ybl Miklós bouwde het operahuis in 1884 in neorenaissance stijl, hier en daar voorzien van barokke elementen. De adembenemend mooie zaal in hoefijzervorm wordt qua akoestiek na La Scala in Milaan en Palais Garnier in Parijs tot de beste van Europa gerekend. Onder andere Gustav Mahler en Otto Klemperer hebben hier als gastdirigenten opgetreden. Aan de voorzijde van het gebouw staan twee beelden. Het eerste, links, is van Erkel Ferenc, de componist van het Hongaarse volkslied en de eerste directeur van het operahuis. Het andere beeld, rechts, is van Franz Liszt (of Liszt Ferenc in het Hongaars), veruit de bekendste Hongaarse componist.

DAG 1 - 2 - 3 - 4