Net zoals de Hongaarse taal is ook de Hongaarse muziek geïsoleerd gebleven. Temidden van Slavische en Romaanse volkeren vormen de Hongaren een cultureel eiland. Hun taal noch hun muziek vormen ook maar enige verwantschap met de omringende culturen. Hongaarse muziek kent heftige emoties en is zeer meeslepend. Zij uiten zich in zeer langzame klaagliederen, maar ook in de meest opwindende zigeunercsárdás.
Hongaren zijn trots op hun land, volk en cultuur, zelfs chauvinistisch misschien. Hongaren zijn hardwerkende mensen, zijn streng voor zichzelf en nemen het leven doorgaans zwaar op. Tenslotte hebben Hongaren veel te verduren gehad: veel armoede, een feodaal verleden, communistische onderdrukking, bijna alle oorlogen verloren, vaak voor de foute bondgenoot gekozen: dit alles stemt niet vrolijk. Al deze ingrediënten zijn te herkennen in de Hongaarse dans en de Hongaarse muziek. Het leven is een ernstige zaak, een lied ook, de dans ook. Lijden, armoede, verdriet, overleven, strijden. Veel Hongaarse muziek klinkt dan ook weemoedig.
Bij Hongaarse muziek wordt door ons meestal direct gedacht aan zigeunermuziek. Zigeuners in Hongarije hebben zoals overal waar ze speelden de traditie van het land (in dit geval Hongarije) genomen en deze aan hun eigen wijze van spelen aangepast, om een en ander. beter in het gehoor van het publiek te laten vallen. Zo is de Olah-muziek authentieke, haast verborgen gebleven zigeunermuziek uit hartje Hongarije. Maar er bestaat meer Hongaarse muziek: traditionele dorpsmuziek.
Hongaarse muziek en dans heeft veel eeuwenoude Midden- en West-Europese elementen bewaard. Deskundigen herkennen hofdansen uit de Middeleeuwen en de renaissance, zoals de quadrille (négyes). Mede dankzij een goede band tussen adel en de boeren, zijn in Hongarije hofdansen populair geworden bij het gewone volk. Ook de dans wordt gekenmerkt door ernst, perfectionisme, trots en schoonheid.
In het voormalige Oostblok symboliseerde Westerse popmuziek een dubbel ondergronds verzet. Niet alleen tegen de oudere generatie, maar vooral ook tegen 'het systeem'. Wat aan de oppervlakte kwam, verscheen op door de staat gecontroleerde platenlabels. Muziek is een vorm van literatuur. Want wie onderdrukt wordt kan in poëzie vol metaforen zijn woede kwijt. En eenmaal gezongen verdubbelt nogmaals de kracht ervan.
